اثر بازدارندگی عصاره دو گیاه آویشن و زنیان بر Fusarium solani f. sp. phaseoli

الموضوعات :

رقیه گنجی ¹ , مژده ملکی ² , ندا خردپیر ³

1 - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایران
2 - استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایران
3 - استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایران

تاريخ الإرسال : 07 الأربعاء , صفر, 1445 تاريخ التأكيد : 07 الأربعاء , صفر, 1445 تاريخ الإصدار : 29 الإثنين , رجب, 1444

الکلمات المفتاحية: کنترل, آویشن, زنیان, phaseoli,

ملخص المقالة :

بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه با عامل Fusarium solani f. sp. phaseoli یکی از مهمترین بیماری های خاکزاد لوبیا با گسترش جهانی است. در حال حاضر مدیریت این بیماری با استفاده از قارچ کش ها، علی رغم مشکلات زیست محیطی، در اغلب توصیه های فنی وجود دارد. از این رو، این تحقیق با هدف شناسایی راهکار مدیریتی سالم مانند استفاده از اسانس ها و عصاره های گیاهی انجام گرفت. در این مطالعه اثر اسانس دو گیاه آویشن و زنیان، در شرایط آزمایشگاهی روی شاخص های زیستی قارچ بیمارگر بررسی شد. از قارچ کش ایپریدیون+ کاربندازیم با غلظت 5/1 در هزار به عنوان معیار مقایسه کارآیی اسانس ها در آزمایش استفاده شد. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از سرعت رشد کلنی قارچ عامل بیماری و میزان بازدارندگی از رشد توسط اسانس دو گیاه، تحت پنج غلظت 20، 40، 60، 80 و 100 پی پی ام. نتایج نشان داد، اسانس آویشن در غلظت 100 پی پی ام به میزان 30/58 درصد و اسانس زنیان در غلظت 100 پی پی ام به میزان 17/41 درصد بازدارندگی از رشد مسیلیومی قارچ داشتند. قارچ‌کش ایپریدیون+کاربندازیم بهترین تیمار در بازدارندگی از رشد پرگنه قارچ با 53 /78 درصد را نشان داد و از این لحاظ با آویشن در غلظت 100 پی پی ام اختلاف معنی دار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان اسانس گیاه آویشن را گزینه مناسبی جهت بررسی های بیشتر به عنوان بخشی از برنامه مدیریت تلفیقی بیمارگر در کنار قارچ کش های متداول یا سایر روش های مدیریتی در نظر گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق به مطالعات تکمیلی گلخان ه ای و مزرعه ای نیز نیاز دارد.