اثر مهاری پنج عصاره گیاهی بر عامل بیماری سرخشکیدگی درخت توت (Sclorotinia sclerotiorum) در شرایط آزمایشگاهی

الموضوعات :

هادی رهاننده ¹ , عزت اله صداقت فر ²

1 - استادیار، گروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایران
2 - استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران

تاريخ الإرسال : 23 الثلاثاء , رجب, 1444 تاريخ التأكيد : 23 الثلاثاء , رجب, 1444 تاريخ الإصدار : 25 الثلاثاء , محرم, 1444

الکلمات المفتاحية: نعناع فلفلی, چریش, سیر, چای, توت, Sclorotinia sclerotiorum,

ملخص المقالة :

قارچ عامل سرخشکیدگی Sclerotinia sclerotiorum می باشد که اولین بار در سال 1932 میلادی از بلغارستان و در ایران در سال 1364 برای اولین بار از توتستان های دیسام سیاهکل و پسیخان فومن گزارش گردید. بیماری سرخشکیدگی درخت توت با عامل S. sclerotiorum، از بیماری‌های مهم درخت توت در ایران و جهان می‌باشد. هدف از این پژوهش، بررسی آزمایشگاهی تأثیر پنج عصاره گیاهی بر کنترل قارچ عامل بیماری بود. تأثیر عصاره پنج گیاه سیر، آویشن، نعناع فلفلی، چای، و چریش در سه حلال آبی، اتانولی، متانولی با روش اختلاط در محیط کشت طی سال های 99-1397 مورد مطالعه قرار گرفت. عصاره ها در سه غلظت ppm10، ppm100 و ppm1000 به صورت تلقیح در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفتند. در عصاره آبی بیشترین مهار کنندگی را عصاره سیر (بیش از 80%) روی قارچ عامل بیماری نشان داد. در گروه اتانولی، چای و نعناع فلفلی به ترتیب با 16/54% و 66/66% بیشترین باز دارندگی را نشان دادند. در عصاره های متانولی و اتانولی چای و چریش به ترتیب با (91/%48 و 5/61%) و (32/%56 و 5/51%) بیشترین مهار کنندگی را نشان دادند. با کاهش میزان غلظت عصاره های حاصل از گیاهان در حلال های مختلف، قدرت بازدارندگی از رشد رویشی قارچ در سطح ظرف پتری کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان مهار کنندگی قارچ بیماری زای S. sclerotiorum به واسطه عصاره های گیاهی به عوامل مختلف همانند حلال، غلظت و نوع قارچ بستگی دارد.