بررسی و تطبیق عنصر پِی‌رنگ در داستان «من قاتل پسرتان هستم»; احمد دهقان با اقتباس سینمایی ; پاداش سکوت.
الموضوعات : جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)لیلی خوش گفتار 1 , بهرام پروین گنابادی 2 , هرمز رحیمیان اکی 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران. ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران.
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: مطالعات تطبیقی, اقتباس ادبی, سینما, فیلمنامه, پِی‌رنگ,
ملخص المقالة :
این مقاله به بحث درباره شیوه‌های اقتباس ادبی می‌پردازد، و می‌کوشد که از این منظر شناخت و تسلط نویسنده بر عناصر داستان را نشان دهد. شناختی که سبب موفقیت به تصویر کشیدن آثار ادبی او می‌شود. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی-تطبیقی و با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای و آرشیوی، ضمن مقایسه، بررسی و تطبیق کهن‌الگوی پِی‌رنگ داستان من قاتل پسرتان هستم از احمد دهقان، روند تبدیل این متن ادبی، به فیلمنامه پاداش سکوت را بازکاوی و تحلیل می‌کند. برآیند تحقیق، با توجه به دلالت‌های متنی نشان می‌دهد که پِی‌رنگ منسجم در ساختار داستان‌پردازی دهقان به خوبی رعایت شده و تسلط نویسنده بر عنصر پِی‌رنگ و شناخت کهن‌الگوهای آن، داستان کوتاه برجسته‌ای را در عرصه ادبیات دفاع مقدس عرضه کرده است. همچنین تاثیر و توانایی نویسنده داستان در خلق پِی‌رنگ مناسب، یکی از دلایل عمده در موفقیت اقتباس سینمایی آن با عنوان پاداش سکوت است. از این رو؛ این مقاله بر پایه یک چارچوب نظری و نظام‌مند، تلاش می‌کند به این پرسش ضروری پاسخ دهد که تسلط نویسنده ادبی بر ساختار و عناصر داستان، تا چه اندازه می‌تواند در تبدیل آثار او به متن سینمایی نقش داشته باشد؟ همچنین فیلمنامه‌نویسان برای انتخاب اثر مورد نظر، باید به دنبال شناخت و انتخاب چه مولفه‌هایی در متن ادبی باشند که موفقیت فیلمنامه اقتباسی را تضمین کند؟
