نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین اضطراب سلامت و خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت

الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

زهرا طاهر نسب امیری ¹ ( کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، ایران. )
احمد ترابی ² ( کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری، ایران. )

تاريخ الإرسال : 24 الإثنين , ربيع الثاني, 1440 تاريخ التأكيد : 04 السبت , جمادى الثانية, 1440 تاريخ الإصدار : 15 الأربعاء , جمادى الثانية, 1440

الکلمات المفتاحية: اضطراب سلامت, الگوهای ارتباطی خانواده, زنان مبتلا به دیابت, خود مراقبتی,

ملخص المقالة :

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین اضطراب سلامت و خودمراقبتی در مبتلایان به دیابت بود. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که ارتباط بین متغیرهای تحقیق را مشخص کرد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان دیابتی شهر تهران بود که به گزارش انجمن دیابت تعداد 2800 نفر است. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت تصادفی ساده و تعداد گروه نمونه با توجه به جدول مورگان 338 نفر بود. ابزار تحقیق پرسشنامه خودمراقبتی دیابت گلاسکو و توبرت (1994)، پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده فیتز پاتریک و ریچی (1997) و پرسشنامه اضطراب سلامتی فرم کوتاه سالکوسکیس و وارویک (2002) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که تأثیر مستقیم اضطراب سلامت بر خودمراقبتی(126/0) در سطح 05/0 معنادار است. تأثیر غیر مستقیم اضطراب سلامت بر خودمراقبتی (173/0-) از طریق گفت و شنود در سطح 01/0 معنادار است بنابراین زیر مولفه گفت و شنود از زیر مولفه‌های متغیر الگوهای ارتباطی خانواده نقش واسطه گری میان اضطراب سلامت با خودمراقبتی ایفا می کنند. نتیجه تحقیق نشان داد که بین اضطراب سلامت و خود مراقبتی با نقش واسطه ای الگوهای ارتباطی خانواده در زنان مبتلا به دیابت رابطه وجود دارد. از آنجایی که اضطراب سلامت و الگوی روابط خانواده با میزان بالایی از تغییر پذیری خومراقبتی را تبیین می نماید می‌توان توجه به این عوامل در خودمراقبتی را مهم دانست.