پیش بینی سازگاری اجتماعی کودکان بر اساس مکانیزمهای دفاعی و راهبردهای مسأله محور در والدین با میانجیگری حساسیت اضطرابی
الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
ربابه محمدی
1
(
موسسه توانبخشی اختلالات مزمن روانی
)
افسانه صبحی
2
(
استادیار، گروه روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران؛
)
الکلمات المفتاحية: سازگاری اجتماعی کودکان, , , , , مکانیزم دفاعی, , , , , راهبردهای مسأله محور, , , , , حساسیت اضطرابی,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سازگاری اجتماعی براساس مکانیزمهای دفاعی و راهبردهای مسأله محور در والدین با میانجیگری حساسیت اضطرابی در دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر زنجان بود. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری تمامی دختران دانش آموز مقطع ابتدایی منطقه دو شهر زنجان بودند که 200 نفر به شیوه دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سازگاری دخانچی (1377)، پرسشنامه مکانیزم دفاعی اندروز و همکاران (1993)، پرسشنامه مقابله با موقعیتهای استرسزا لازروس و فولکمن (1985) و حساسیت اضطرابی فلوید و همکاران (2005) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و AMOS23 استفاده شد. نتایج نشان داد که مکانیزم های دفاعی والدین بر سازگاری اجتماعی اثر معناداری ندارد، اما راهبردهای مسأله محور در والدین حساسیت اضطرابی میتواند سازگاری اجتماعی کودکان را پیش بینی کند. راهبردهای مسأله محور در والدین و مکانیزم دفاعی والدین نیز میتوانند حساسیت اضطرابی را پیش بینی کنند. نتایج اثرات غیر مستقیم نشان داد که حساسیت اضطرابی در بین راهبردهای مسأله محور در والدین و سازگاری اجتماعی نقش میانجی دارد. همچنین حساسیت اضطرابی در بین مکانیزم های دفاعی و سازگاری اجتماعی نقش میانجی دارد. کودکان والدین نقش میانجی دارد با توجه به اینکه نتایج نشان داد که مکانیزمهای دفاعی و راهبردهای مسأله محور در والدین و حساسیت اضطرابی نقش معناداری در سازگاری اجتماعی کودکان دارند،