مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران بر کاهش تعلل‏ورزی تحصیلی دانش‏آموزان دختر

الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

عاطفه کامرانی ¹ ( دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. )
خدیجه ابوالمعالی الحسینی ² ( دانشیار گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. )
سیامک طهماسبی ³ ( استادیار گروه رشد و پرورش کودکان پیش‌دبستانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. )
کیانوش هاشمیان ⁴ ( دانشیار گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران. )

تاريخ الإرسال : 20 الجمعة , ذو الحجة, 1442 تاريخ التأكيد : 13 الثلاثاء , ربيع الأول, 1443 تاريخ الإصدار : 21 الأحد , شوال, 1443

الکلمات المفتاحية: آموزش مدیریت استرس, آموزش مدیریت خود, تعلل‏ورزی تحصیلی,

ملخص المقالة :

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی فرزندان آن ها بود. روش: این پژوهش نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 5 شهر تهران و مادران آن‌ها در سال تحصیلی 1398-1397 بودند. نمونه آماری این پژوهش تعداد 48 نفر از دانش‌آموزان به همراه مادران آن‌‌ها بودند که به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس مادران آن ها در چهار گروه (سه گروه آزمایش و یک گروه گواه) به صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامه آموزشی مدیریت استرس و مدیریت خود و آموزش تلفیقی (مدیریت استرس و مدیریت خود) در 8 جلسه 60 دقیقه‌ای، دو بار در هفته می‌باشد.. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی (سواری، 1390)، می‌باشد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم‌افزار spss نسخه 23 تحلیل شد. یافته‌ها: آموزش تلفیقی در مقایسه با سه روش دیگر در کاهش نمرات تعلل‌ورزی روش موثرتری بوده است. نتایج نشان می-دهد که بر خلاف دو مؤلفه تعلل‌ورزی عمدی و تعلل‌ورزی ناشی از خستگی، تفاوت میانگین‌های تعدیل شده مؤلفه تعلل‌ورزی ناشی از بی‌برنامگی و نمره کل تعلل‌ورزی در دو گروه مدیریت خود و گروه کنترل (001/0=p) معنادار است و این موضوع بیانگر اثر بخشی معنادار روش آموزش مدیریت خود در کاهش تعلل‌ورزی ناشی از بی‌برنامگی و نمره کل تعلل‌ورزی است. هم‌چنین اثر هر سه روش آموزشی به مادران، در مرحله پیگیری، تعلل ورزی تحصیلی فرزندان دختر آنان را کاهش داد و تفاوت معناداری در اثر بخشی این سه روش در کاهش تعلل ورزی تحصیلی وجود ندارد. نتیجه‌گیری: آموزش تلفیقی مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران به صورت پایدار تعلل ورزی تحصیلی فرزندان را کاهش می دهد. اجرای برنامه آموزش تلفیقی مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران، تعلل ورزی تحصیلی فرزندان آنان را در مقایسه با گروه گواه کاهش داده است. بر این اساس چنین نتیجه گیری می شود که آموزش تلفیقی مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران، به صورت پایدار ابعاد تعلل ورزی فرزندان را کاهش می دهد.