رسوب شناسی و تعیین شاخص های فرسایش پذیری مارن های سازند قرمز بالایی در ناحیه ایوانکی
الموضوعات : فصلنامه زمین شناسی محیط زیست
صدیقه میرزازاده
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد زمین شناسی، گرایش رسوب شناسی، دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال)
مجید کریم پور ریحان
2
(دانشیار، گروه منابع طبیعی و کشاورزی، دانشگاه تهران)
محمد رضا اسپهبد
3
(دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال)
الکلمات المفتاحية: مارن, فرسایش شیاری, آبراهه ای و خندقی,
ملخص المقالة :
منطقه مورد مطالعه با وسعت 3750کیلومتر مربع در 65کیلومتری جنوب شرقی تهران و 140کیلومتری جنوب غربی سمنانقرار دارد. در مقاله حاضر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی و مهندسی مارن های حساس به فرسایش با اشکال مختلف فرسایشسطحی شیاری، آبراهه ای و خندقی بررسی شده است و از پهنه های مارنی با فرسایش غالب شیاری 14نمونه گرفته شده است.نتایج تجزیه شیمیایی نشان می دهد که اراضی مارنی مورد نظر جزء خاکهای شور قلیائی میباشند و از دیدگاه مهندسی خاکنمونهها در محدوده ی SP ، SW ، SMو S.C.Mقرار میگیرند. که همگی در زمرهی خاک های دانه متوسط در حد ماسه باخاصیت خمیری و مقاومت داخلی پائین میباشند، لذا بسیار مستعد فرسایش هستند. با توجه به تجزیه و تحلیل و آنالیز مربوطبه خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، مهندسی و مکانیکی مارن ها مشخص شده است که بین مقادیر نمک ، گچ و آهک اختلافمعنیداری وجود دارد و این سه عامل را میتوان به عنوان شاخصهای مهم در تفکیک اشکال فرسایش در نظر گرفت