ارائه الگوی توسعة خلاقیت و نوآوری‌های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان بر اساس عوامل فردی
الموضوعات :رضا کوثری 1 , مصطفی نیکنامی 2 , علی دلاور 3 , حمیدرضا آراسته 4 , نادرقلی قورچیان 5
1 - دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران، دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی (نویسندة مسئول) Kosari687@yahoo.com
2 - دانشگاه علامه طباطبایی، دانشیار دانشکده مدیریت آموزشی و برنامه ریزی dr_niknami@yahoo.com
3 - دانشگاه علامه طباطبایی، استاد دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی delavarali@yahoo.com
4 - دانشگاه خوارزمی، دانشیار گروه مدیریت آموزش عالی arsteh@tmu.ac.ir
5 - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات n.ghourchian@srbiau.ac.ir
الکلمات المفتاحية: نوآوری, خلاقیت, باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان,
ملخص المقالة :
زمینه: خلاقیت و نوآوری علمی در بُعد فردی را می‌توان بر اساس سازه‌های مکنون افراد تبیین کرد. هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری به‌منظور شناسایی میزان خلاقیت و نوآوری‌های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد و همچنین تبیین عوامل فردی تأثیرگذار بر خلاقیت علمی این افراد است. روش: برای بررسی روایی سازه ابزارهای اندازه‌گیری (نتایج الگوی اندازه‌گیری) از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای دست‌یابی به اهداف پژوهش و فرضیه‌های پژوهش از تحلیل مسیر و آزمون الگو اولیه استفاده شد، سپس الگوی تعدیل‌شده آزمون شد. یافته‌ها: نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌های تجربی نشان داد که این داده‌ها با الگوی مفهومی اولیه پژوهش برازش خوبی ندارند. اثر مستقیم بیشتر سازه‌های مذکور بر خلاقیت علمی نمونه پژوهش، معنادار نیست. تغییر و تعدیل چندین الگو درنهایت به تدوین الگوی نهایی پژوهش منجر شد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد، در الگوی تعدیل‌شده متغیرهای هوشمندی، حل مسئله و موفقیت‌طلبی مهم‌ترین متغیرهای روان‌شناختی فردی هستند که به‌صورت مستقیم بر خلاقیت و نوآوری علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان تأثیرگذارند.
