الگوی خلاقانه شفافیت حکمرانی خوب برای سازمان های سیاستگذار در ایران

الموضوعات :

رویا سپهرنیا ¹ , محمود البرزی ² , علی کرمانشاه ³ , عادل آذر ⁴ , روزیتا سپهرنیا ⁵

1 - گروه مدیریت فناوری اطلاعات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت فناوری اطلاعات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
4 - استاد گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
5 - استادیار گروه علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

تاريخ الإرسال : 08 السبت , شعبان, 1440 تاريخ التأكيد : 29 السبت , محرم, 1441 تاريخ الإصدار : 06 السبت , صفر, 1441

الکلمات المفتاحية: &quot, شفافیت سازمانی&quot, , &quot, حکمرانی خوب&quot, , &quot, سازمان های سیاستگذار&quot, , &quot, الگوی خلاقانه&quot, , &quot, حاکمیت شفاف&quot, ,

ملخص المقالة :

زمینه: جهانی سازی و فناوری های اطلاعاتی، مزایایی برای سازمان ها به دنبال دارد که برخورداری از آن از طریق حاکمیت شفاف میسر می شود. هدف: هدف اصلی پژوهش، طراحی الگوی خلاقانه شفافیت با رویکرد حکمرانی خوب در سازمان های سیاستگذار بود. روش: روش پژوهش از نظر نوع داده، ترکیبی و به لحاظ هدف، بنیادی است. گردآوری داده های کیفی به صورت مصاحبه دلفی، با نمونه گیری هدفمند و جامعه آماری مدیران ارشد، متخصصان و سیاستگذاران (33 تن)، و در بخش کمی به صورت پیمایشی، با جامعه مدیران میانی، اجرایی، کارشناسان سازمانی و نمونه گیری تصادفی طبقه ای خوشه ای (432 تن)، انجام شد. ابزار تحقیق در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود که با روایی محتوایی و ضریب آلفا بررسی شد. تحلیل داده ها با آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل عاملی و معادلات ساختاری انجامشد. یافته ها: یافته ها نشان داد بعد شفافیت در بین سایر ابعاد از اهمیت بالاتری برخوردار بوده و شامل 2 مؤلفه؛ ارزش عینی و ارزش ذهنی، 3 زیر مؤلفه و 13 شاخص است، عناصر مرتبط با ارزش عینی از توجه بیش‌تری در سازمان ها برخوردار بودند. نتیجه گیری: نتایج، ضمن ارائه الگویی که پیامد آن حکمرانی خوب بر اساس شفافیت است بیان نمود که نگرش مدیران برای شفاف سازی ارزش ذهنی از حساسیت کمتری برخوردار بوده که ضرورت توجه به ارزش ذهنی در بروز شفافیت در سازمان های سیاستگذار را برجسته می نماید.

المصادر:

‏‏‫ احمدیان، سحر، خوش‌طینت، بهناز. (1397). اجرای استراتژی و عملکرد با توجه به نقش‌ تعدیل‌گرهای خلاقیت و ‏آموزش اصول برنامه‌ریزی استراتژیک. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8(2)، 87-112.

 آرایی، وحید، قاسمی، ابوالفضل، و معینی فر، یاسر. (۱۳۹۶). توصیه‌های سیاستی موانع تحقق‌پذیری حکمرانی خوب در ادارۀ امور عمومی (مطالعۀ موردی: فرمانداری و شهرداری شهرستان مینودشت). مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری، 7(25)، 113-133.

اصلانی، فیروزه و فردکاردل، محمود. (۱۳۹۱). امنیت، جمهوری اسلامی و نهادهای سیاستگذار. فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 42 (3)، 21-40.

‏‫ امیدیان، محسن، طالقانی، غلامرضا، محمدی، فرشته، فیروزی، جمال، یعقوبی، حمیدرضا و خواستار، حمزه. (۲۰۱۵‌). تحلیل نقش حکمرانی خوب در ارتقای توسعۀ انسانی: بررسی بین‌المللی. فصلنامه علمی-پژوهشی مدیریت دولتی، 7(3)، 413–436.

‏‏‫پاک سرشت، سلیمان و افشار، زین العابدین‏. (۲۰۱۸)‏. ارزیابی تئوری برنامه سیاست های ضد فساد درایران بعد از انقلاب‏. مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، 7(25)، 179–201.

‏‫حکمت نیا، ملکی، موسوی، میرنجف و افشانی‏. (۲۰۱۷)‏. سنجش میزان تحقق‌پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (مطالعۀ موردی: شهر ایلام)‏. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 49(3)، 607–619.

‏‏‫زنوزی، سیدجمال الدین، شهبازی، کیومرث، و پرناک، روناک‏. (۲۰۱۵)‏. مطالعه اثر درآمدهای نفتی بر شاخص حکمرانی خوب در کشورهای منتخب عضو اوپک‏. سیاست گذاری پیشرفت اقتصادی، 2(4)، 117–156.

‏‫سلیمانی، علیرضا، آفتاب، احمد، و صدق‌کار، شبنم‏. (۲۰۱۵)‏. تحلیل و ارزیابی میزان تحقق‌پذیری حکمرانی خوب شهری در ارومیه‏. مطالعات مدیریت شهری، 7(21)، 66–80.

‏مهدوی نور، سید حاتم، قربانی، محمد حسین، ثمری، داود. (1398). زیرساخت‌های حقوقی و اخلاقی نظام نوآوری و خلاقیت. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8(4), 63-96.

میدری، ‌احمد. (۱۳۸۵). مقدمه ای بر نظریه ی حکمرانی خوب. رفاه اجتماعی، 22(6)، 259-288.

‏‫نادری، ‌محمد‌مهدی‏. (۱۳۹۰)‏. حکمرانی خوب، معرفی و نقد اجمالی‏. اسلام و پژوهش‌های مدیریتی، 1(1)، 69-94.

‏‫نقیبی‌مفرد، ‌حسام‏. (۱۳۹۵)‏. صلح، عدالت و دمکراسی در پرتو حکمرانی مطلوب‏. حقوق بشر، 21(11)، 91-108.

‏‫ یزدانی زازرانی، محمدرضا. (۱۳۹۱). بررسی رابطه مفهومی و تاثیر حکمرانی بر سیاست گذاری عمومی. فصلنامه پژوهش های روابط بین الملل، (4).، 109-142.

 

 

Auger, G. A. (2014). Trust me, trust me not: An experimental analysis of the effect of transparency on organizations. Journal of Public Relations Research, 26(4), 325–343.

Christensen, Lars Thøger; & Cheney, George. (2014). Peering into transparency: Challenging ideals, proxies, and organizational practices. Communication Theory, 25(1), 70–90.

Christensen, Lars Thøger; & Langer, Roy. (2009). Consistency, Hypocrisy, and Corporate Change. Rhetorical and critical approaches to public relations II, 129.

Dadgar, Yadollah; & Nazari, Rouhollah. (2018). The impact of economic growth and good governance on misery index in Iranian economy. European Journal of Law and Economics, 45(1), 175–193.

De Fine Licht, Jenny; Naurin, Daniel; Esaiasson, Peter; & Gilljam, Mikael. (2014). When does transparency generate legitimacy? Experimenting on a context-bound relationship. Governance, 27(1), 111–134.

Erkkilä, Tero; & Piironen, Ossi. (2018). Rankings and Global Knowledge Governance: Higher Education, Innovation and Competitiveness. Springer, 115.

Ganguli, Debasis. (2017). Corporate Governance and Implications. Journal of Industrial Relationship, Corporate Governance & Management Explorer, 1(1), 1–5.

Gregory, R. (2018). Assessing “Good Governance”:“scientific”measurement and political discourse. Policy Quarterly, 10(1), 15-25.

Hansen, Hans Krause; & Flyverbom, Mikkel. (2015). The politics of transparency and the calibration of knowledge in the digital age. Organization, 22(6), 872–889.

Ivanyna, Maksym; & Shah, Anwar. (2018). Ranking Countries for Good Governance Using Public Opinion Surveys. In The Palgrave Handbook of Indicators in Global Governance (pp. 407–429). Springer.

Jamshidi, Mohammad Hossein; & Safari, Maryam. (2016). Principles of good governance in the “Charter of Malik al-Ashtar”(Comparative Analysis of Good Governance Indicators of the World Bank and the Mundane Aspects of Alavi Governance in the Charter of Malik al-Ashtar). International Journal of Humanities and Cultural Studies (IJHCS)​ ISSN 2356-5926, 639–659.

Kennett. (2008, January 31). Governance, Globalization and Public Policy. Retrieved January 21.

Keser, Ahmet; & Gökmen, Yunus. (2018). Governance and Human Development: The Impacts of Governance Indicators on Human Development. Journal of Public Administration and Governance, 8(1), 26–39.

Lee, Tae Ho; & Boynton, Lois A. (2017). Conceptualizing transparency: Propositions for the integration of situational factors and stakeholders’ perspectives. Public Relations Inquiry, 6(3), 233–251.

Liang, D., Lu, C.-C., Tsai, C.-F., & Shih, G.-A. (2016). Financial ratios and corporate governance indicators in bankruptcy prediction: A comprehensive study. European Journal of Operational Research, 252(2), 561–572.

Mintz, Steven M. (2005). Corporate governance in an international context: Legal systems, financing patterns and cultural variables. Corporate governance: An international review, 13(5), 582–597.

Mr Gagandeep, & Kumar, D.S. (2016). Corporate Governance in Banking Sector. Corporate Governance, 20.

Nonaka, I., & Konno, N. (1998). The concept of “ba”: Building a foundation for knowledge creation. California management review, 40(3), 40–54.

Parasuraman, S.; Sekher, Madhushree; & Ruth Kattumuri. (2018). Governance and Governed: Why Governance? In Governance and Governed (pp. 3-14). Singapore: Springer Singapore. https://doi.org/10.1007/978-981-10-5963-6_1

Rawlins, B. (2008). Give the emperor a mirror: Toward developing a stakeholder measurement of organizational transparency. Journal of Public Relations Research, 21(1), 71–99.

Reuer, Jeffrey J.; & Klijn, Elko. (2018). Governance of Hybrid Organizations. Annals of Corporate Governance, 3(1), 1–81.

Sudhir, K.; & Talukdar, Debabrata. (2015). The “Peter Pan syndrome” in emerging markets: The productivity-transparency trade-off in IT adoption. Marketing Science, 34(4), 500–521.