آزمونی تجربی در سنجش رابطۀ دین داری و مشارکت سیاسی
الموضوعات :
عبدالله پیروزی
1
(
استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشکده علوم انسانی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
)
الکلمات المفتاحية: دین داری, ابعاد دین داری مشارکت سیاسی, رفتار انتخاباتی, همکاری سیاسی.,
ملخص المقالة :
جوهرۀ کلیدی در اجتماعات نوین؛ اندیشۀ حق مدنی تعیین سرنوشت برای شهروندان را به رسمیت می شناسد و به نوعی برگفتمان محدودیت قدرت حاکمان متمرکز می شود که تجلی این تحدید قدرت حاکمان، در گرو مشارکت شهروندان، خاصه جمعیت دانشجویان به عنوان مسئولان آتی ادارۀ جامعه بوده است. پژوهش حاضر با هدف؛ آگاهی از رابطۀ ابعاد دین داری و مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه های چمران و آزاداسلامی اهواز انجام گرفته است. برای این هدف، از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شده و تعداد 390 نفر از دانشجویان دو دانشگاه اهواز به عنوان نمونۀ تحقیق، انتخاب و موردمطالعه قرار گرفتند. چهارچوب تئوریک پژوهش، بر محوریت اندیشه های هانتر و لنسکی قرار گرفته است. توزیع و داده های حاصل، براساس نرم افزار SPSS 23 مورد تحلیل واقع شد. یافته های پژوهش، گویای آن است که ارتباط معناداری میان ابعاد دین داری و مشارکت سیاسی دانشجویان هر دو دانشگاه و به ویژه در میان دانشجویان دختران بوده است.در این میان رابطۀ بعد پیامدی دین داری با مشارکت سیاسی ( r= 0/42 ) دارای بیش ترین ضریب همبستگی و رابطۀ بین بعد مناسکی دین داری با مشارکت سیاسی، دارای کم ترین ضریب همبستگی ( r= 0/21 ) بوده است. یافته های پژوهش، گویای آن است که ارتباط معناداری میان ابعاد دین داری و مشارکت سیاسی دانشجویان هر دو دانشگاه و به ویژه در میان دانشجویان دختران بوده است.در این میان رابطۀ بعد پیامدی دین داری با مشارکت سیاسی ( r= 0/42 ) دارای بیش ترین ضریب همبستگی و رابطۀ بین بعد مناسکی دین داری با مشارکت سیاسی، دارای کم ترین ضریب همبستگی ( r= 0/21 ) بوده است.
