تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر استرس، سازگاری زناشویی و بهزیستی اجتماعی در پرستاران
الموضوعات :
سارا پارسایی
1
(کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران)
حسین چنارانی
2
(کارشناس ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران)
اسما فولادی
3
(مدرس، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی تابران، مشهد، ایران)
خدیجه حاتمیپور
4
(استادیار، گروه پرستاری، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران)
الکلمات المفتاحية: مهارتهای اجتماعی, بهزیستی اجتماعی, استرس, سازگاری زناشویی,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر استرس، سازگاری زناشویی و بهزیستی اجتماعی در پرستاران انجام شد. مطالعه حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش پرستاران متأهل بیمارستانهای شهید مفتح و پانزده خرداد شهر ورامین در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 50 پرستار بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه 25 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای مهارتهای اجتماعی را آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه استرس (کوهن و همکاران، 1983)، پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976) و خردهمقیاس بهزیستی اجتماعی (کییز و ماگیار-مو، 2003) استفاده شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری با کمک نرمافزار SPSS نسخه بیست و یک تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون از نظر استرس، سازگاری زناشویی و بهزیستی اجتماعی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر، روش آموزش مهارتهای اجتماعی باعث کاهش استرس و افزایش سازگاری زناشویی و بهزیستی اجتماعی در پرستاران شد (05/0P<). بنابراین پیشنهاد میشود که درمانگران برای کاهش استرس و افزایش سازگاری زناشویی و بهزیستی اجتماعی از روش آموزش مهارتهای اجتماعی استفاده نمایند.
_||_