ارزیابی نقش حمل‌و‌نقل در تحقق شهرهای کم کربن با استفاده از روش MICMAC (مطالعه موردی: شهرهای جلفا و جانانلو در منطقه آزاد ارس)
الموضوعات :
فاطمه منیری
1
,
حسین اصغری
2
,
علیرضا پورشیخان
3
,
سیده صدیقه حسنی مهر
4
1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، آستارا، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، آستارا، ایران
3 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد استارا، دانشگاه آزاد اسلامی ، ایران
4 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی ،ایران
الکلمات المفتاحية: جلفا, حمل و نقل, کم کربن‌سازی شهرها, جانانلو, روش MICMAC,
ملخص المقالة :
همزمان با رشد و توسعه اقتصادی کشورها، پدیده شهرنشینی و به تبع آن سیستم حمل و نقل شهری، مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در نواحی شهری افزایش یافت. با افزایش انتشار گازهای گلخانه ای با منبع کربن در سطح شهرها و پیامدهای ناگوار آن، ایده شهرهای کم کربن و کم کربن سازی شهرها در سطح بین المللی مطرح شد. استفاده بهینه از سیستم حمل و نقل، استفاده بهینه از انرژی، بهبود سیستم بازیافت و افزایش آگاهی عمومی از عوامل مهم در دستیابی به شهرهای کم کربن است. در این راستا، پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از مدل تحلیل ساختاری و به روش MICMAC درصدد ارزیابی و رتبه بندی متغیرهای موثر (با تاکید بر سیستم حمل و نقل) در کم کربن سازی شهرهای جلفا و جانانلو در منطقه آزاد ارس است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که متغیرهای سیاست‌های کلان مدیریتی (در سطح کشوری، منطقه ای و شهری)، زیرساخت‌های شهری در زمینه‌های مختلف از جمله حمل و نقل شهری، به‌کارگیری تکنولوژی های حمل و نقل الکترونیکی، بهبود شبکه راه‌های داخل شهری و متصل به بیرون شهر دارای بالاترین اثرگذاری در کم‌کربن سازی شهرهای جلفا و جانانلو در منطقه آزاد ارس هستند.
