ارزیابی تاثیر اقلیمی محیط بر آسایش گردشگری با استفاده از نمایههای TCI و THI نمونه موردی استان یزد
الموضوعات :الیاس مودت 1 , سید نادر پور موسوی 2 , سعید ملکی 3
1 - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
2 - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: محیط جغرافیایی, استان یزد, TCI, پتانسیل اقلیمی, آسایش گردشگری, THI,
ملخص المقالة :
گردشگری با توجه به اهمیت آن از طیف گسترده ای از گزینه ها تشکیل شده است؛ این پدیدهتنهابخشیازکل صنعت یک کشورراتشکیل می دهدوبسیاریازکشورهایجهانرابرآنداشتهاستسرمایه گذاری های عمده ایرابهاین بخش،اختصاصدهند. در نتیجهآنچهدر اینصنعتاهمیت فراوانداردموضوعپایداریاست،زیراصنعتگردشگریبدونبرنامه ریزی دقیقوتوجهبهقابلیت هایبوم شناختی،اقلیمی و محیطیمشکلاتیرابرایهرمنطقهو گردشگر درپی خواهدداشت. پژوهش حاضر با رویکرد توسعه ای-کاربردی و روش تحقیق ترکیبی(میدانی، کتابخانه ای، توصیفی و تحلیلی) با هدف تعیین آسایش گردشگری با توجه به پتانسیل های اقلیمی استان یزد به بررسی موضوع پرداخته است. همچنین با مراجعه به سازمان هواشناسی اطلاعات آماری مورد نیاز طی سال های 1360 - 1390 شامل عناصر دما، بارش، ساعات آفتابی، رطوبت و سرعت باد می باشد، تهیه گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزارهای مورد نیاز از جمله ArcGIS، SPSS، EXCEL، Convert و Grapher استفاده گردیده است؛ نتایج نشان داده است علاوه بر دست یابی به اهداف پژوهش، در کل استان یزد شرایط اقلیمی از تنوع زیادی برخوردار بوده و به تناسب عملکرد و تاثیر گوناگونی بر آسایش گردشگری دارد. به طوری که در طول سال تنها دو ماه بهترین آسایش را دارا بوده و بین 10 شهرستان استان تنها سه شهرستان ابرکوه، خاتم و تفت نسبت به دیگر شهرستان ها در تمام سال شرایط مناسب تری را جهت پذیرش گردشگری دارا می باشند.