ارزیابی میزان موفقیت پیاده راه 17 شهریور و تأثیرات اجتماعی - اقتصادی حاصل از آن (مطالعه تطبیقی محور قبل و بعد از اجرای طرح پیاده راه‌سازی)
الموضوعات :
عقیل اجاق
1
(مدیر گروه شهرسازی دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تهران، تهران، ایران)
مصطفی هرائینی
2
(کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تهران، تهران، ایران)
بهاره ایمانی
3
(کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: شهر تهران, پیاده راه, تأثیرات اجتماعی- اقتصادی, خیابان 17 شهریور,
ملخص المقالة :
با شروع انقلاب صنعتی، اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، به‌تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاده محور در شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده و از کیفیت فضایی عرصه‌های عمومی شهر، فضاهای باز شهری و پیاده راه‌ها کاسته شده است؛ ورود موضوع توسعه پایدار از جوانب مختلف باعث ایجاد فضایی در جهت رسیدن به این امر و فضاهای سازگاربامحیط‌زیست شد. عرصه‌هایی که خود به‌عنوان بستر و خاستگاه، نقش محوری در ارتقای سطح تماس‌ها، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفا می‌کنند. مسئله اصلی در این پژوهش که به‌عنوان یک دیدگاه موردنظر است توجه به تأثیرات مهم و انکارناپذیر پیاده راه‌ها در تغییر کاربری واحدهای تجاری هم‌جوار از یک حالت ایستا به یک حالت پویا و اقتصادی می‌باشد. محدوده موردمطالعه در این تحقیق محور میدان امام حسین (ع) تا میدان شهدا است. که به دنبال آن خواستار این مهم هستیم که شاخص‌های کیفی و کمی که بر این پیاده راه ازنظر اقتصادی تأثیرگذار بوده است را بررسی نماییم و با استفاده از نرم‌افزار SPSS و ضریب همبستگی اسپیرمن میزان نقش‌پذیری پیاده راه‌ها و تأثیر آنها در تغییرات اجتماعی و اقتصادی حول محور آن را موردمطالعه و بررسی قرار دهیم. نتایج حاصله از تحقیق بیان‌کننده این موضوع است که با گذشته چندین سال از احداث و اجرای این طرح میزان رضایت اهالی و کسبه از منظر اجتماعی و اقتصادی پائین آمده و برخلاف آنچه تصور می‌شد نه تنها به وضعیت اجتماعی و اقتصادی محل کمک نکرده بلکه منجر به افول بعضی از شاخص‌های توسعه پایدار شهری نیز شده است.
