بررسی تنگناهای مدیریت منابع آب شرب در روستاهای تیپ کوهستانی مطالعه موردی: دهستان بررود از بخش کوهسرخ کاشمر
الموضوعات :
رضا صابری تولایی
1
(دانشجوی دکتری)
محدثه حاتمی
2
(دانشجوی دکتری)
ابوالفضل بهنیافر
3
(دانشیار گروه جغرافیا، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد، ایران)
هادی قنبرزاده
4
(هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد)
الکلمات المفتاحية: مدیریت منابع آب شرب, زیستبومهای روستایی کوهستانی, مجتمعهای آبرسانی, دهستان بررود,
ملخص المقالة :
تأمین آب آشامیدنی سالم هم از جهت کمی و هم از جهت کیفی یکی از اهداف مهم در جوامع بشری است. دستیابی به توسعه و پیشرفت در سایه سلامت افراد جامعه امکان پذیر است. واضح است که سلامتی افراد در گرو تأمین آب شرب مطلوب است. روستاها از گذشته های دور تا کنون در ارتباط تنگاتنگی با محیط طبیعی قرار داشته اند و آب به عنوان یکی از اجزای مهم طبیعی، دارای تأثیر زیادی نسبت به معیشت روستایی بوده است. از این رو اداره مسائل و موضوعات مرتبط با آب در نواحی روستایی از اهمیت زیادی برخوردار است. این بررسی با هدف ارائه تصویری روشن از کیفیت و چگونگی مدیریت توزیع منابع آب شرب روستایی دهستان بررود در بخش کوهسرخ کاشمر انجام گرفته است. روش استفاده شده در این پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده و جمع آوری اطلاعات و داده ها از طریق اسناد و مطالعات میدانی انجام گرفته سپس به تجزیه و تحلیل آماری پرداخته شده است. مسأله تحقیق این است که آیا مدیریت و کنترل منابع آب شرب در زیست گاه های روستایی دهستان بررود، در جلوگیری از بحران آب طی دهة آینده تأثیر گذار خواهد بود؟نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد اکثر روستاهای منطقه به صورت تک روستایی از آب چاه های دستی و چشمه استفاده می کنند که این امر باعث افزایش هزینه ها گردیده و به دلیل فرسودگی شبکه آب رسانی و مشکوک بودن به آلودگی های میکروبی و فیزیکی و همچنین کم آبی شدید چشمه ها در فصل تابستان و پائیز، با مشکلات افزایش املاح آب مواجه هستند. ایجاد مجتمع آب رسانی متمرکز با استفاده از دستگاه های مجهزتر وکلرزنی و موتورخانه می تواند در استفاده کمی و کیفی آب این زیست بوم های روستایی تأثیر داشته باشد.
