ارزیابی میزان مختلف علف‌کش گلیفوسیت در مراحل رشد رویشی - زایشی و عملکرد گیاهان خیار چنبر(Cucumis melo var. Flexuosus) ، گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum) و باقلا (Vicia faba)
الموضوعات :عین اله حسامی 1 , هادی چم حیدر 2
1 - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
2 - استاديار، گروه خاکشناسی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ايران
الکلمات المفتاحية: آسیب دیدگی, زیست توده, عملکرد تجاری,
ملخص المقالة :
در این تحقیق میزان های مختلف علف‌کش گلیفوسیت در زمان مختلف رشد گیاهی گیاهان انجام شد. در کشاورزی به عنوان یک علف‌کش غیرانتخابی در دهه‌های گذشته و حال به دلیل توسعه علف‌های هرز مقاوم و سمج استفاده از آن افزایش یافته است. این پژوهش علمی بصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان شوشتر با کاربرد میزان‌های مختلف علف‌کش گلیفوسیت برای ارزیابی خسارت و عملکرد روی گیاهان خیار چنبر، گوجه فرنگی و باقلا انجام شد. علف‌کش گلایفوسیت اعمال شده در میزان‌های ۱.۵۱، ۲.۵۱، ۴.۵۶، ۶.۵۵، ۸.۵۰ گرم ماده موثر در هکتار مصرف شد. گلیفوسیت در مراحل اولیه رویشی و اولیه زایشی استفاده شد. نتایج نشان داد گباه خیار محلی چنبر تحت تاثیر کاربرد علفـکش دارای حداقل آسیب، اما دارای کاهش رشد و عملکرد در تیمارهای با دوز بالاتر است. ۱۴روز پس از اعمال تیمار با میزان ۶.۵۵ و۸.۵۰ گرم در هکتار، آسیب دیدگی به گوجه فرنگی با ۲۸ تا ۴۲درصد، با کاربرد ۸.۵۰ گرم در هکتار کاهش ۶۸ درصدی عملکرد تجاری مشاهده شد. گوجه فرنگی همچنین در هنگام قرار گرفتن در معرض این علف‌کش در مرحله زایشی نسبت به مرحله رویشی حساسیت بیشتری نشان داد. باقلا حساس ترین محصول مورد بررسی در این آزمایش بود. آسیب دیدگی۱۴روز پس از اعمال تیمار پس از مصرف علف‌کش با میزان های کاربردی برای باقلا در مرحله رشد رویشی در مقایسه با مرحله زایشی بیشتر بود. نیزکاهش ارتفاع بوته و تجمع زیست توده برای باقلا اتفاق افتاد. از طرفی با کاربرد ۸.۵۰ گرم در هکتار ۱۳ درصد عملکرد تجاری نسبی باقلا مشاهده شد.
