بررسی باقی مانده آفت کش های کلرپیریفوس و دلتامترین در گوجه فرنگی های گلخانه ای شهرستان کرج
الموضوعات :شهرزاد محمدی 1 , سهراب ایمانی 2
1 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
الکلمات المفتاحية: حداکثر حد مجاز, Insecticide residue, MRL, آزمایش بازیافت, باقی مانده آفت کش, دوره کارنس, post harvest period, Recovery test,
ملخص المقالة :
گوجه فرنگی یکی از محصولات پرمصرف در کشور ماست که تولیدکنندگان برای کنترل آفات این محصول به فواصل کوتاه از آفت کش ها استفاده می کنند. به علت دوره زمانی کوتاه بین آخرین سم پاشی تا برداشت محصول احتمال آلودگی محصول به آفت کش در زمان ورود به چرخه مصرف وجود دارد. این مطالعه برای اندازه گیری دوره کارنس دو آفت کش متداول کلرپیریفوس و دلتامترین صورت گرفت. گوجه فرنگی ها در 2 گلخانه کاشته شده و هر تیمار 2 بار سم پاشی شد. از تیمارها 1 ساعت 1، 2، 3، 4، 5، 7، 10 و 15 روز پس از سم پاشی برای سم دلتامترین و طی 1 ساعت 1، 3 ،5، 7 ،10، 15، 20، 30 روز پس از سم پاشی برای سم کلرپیریفوس نمونه برداری صورت گرفت. نمونه ها در آزمایشگاه با روش فاز جامد SPE (Solid Phase Extraction) استخراج و به کمک جریان ازت تغلیظ گردیدند و عصاره های نهایی برای اندازه گیری میزان به دستگاه های کروماتوگرافی گازی و طیف سنج جرمی (,GC/MS (GC/Mass Spectrometer کروماتوگرافی گازی ((Gas Chromatograph GC وکروماتوگرافی مایع با کارایی بالا HPLC (High Performance Liquid Chromatograph) تزریق شدند. داده های به دست آمده با حداکثر میزان مجاز بقایای آفت کش MRL (Maximum Residue Limit) کدکس غذایی WHO/FAO مقایسه گردیدند. نتایج میانگین درصد بازیافت در مورد سموم کلرپیریفوس و دلتامترین به ترتیب 101 و 94 درصد بوده است و همچنین دوره کارنس آفت کش های دلتامترین و کلرپیریفوس به ترتیب 3 و 15 روز محاسبه شد.
