بررسی انواع لحن گفت‌وگو در شخصیّت‌های چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی

الموضوعات : فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی

مریم صادقی ¹ (دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
حسین صفری نژاد ² (دانشجوی دورة دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)

تاريخ الإرسال : 03 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1438 تاريخ التأكيد : 03 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1438 تاريخ الإصدار : 11 الخميس , ربيع الثاني, 1437

الکلمات المفتاحية: حکایت, Narrative, dialogue, Tone, چهارمقاله, نظامی‌عروضی, گفت‌وگو و لحن, Chaharmaghaleh, Nezami Arouzi,

ملخص المقالة :

لحن گفت‌وگوی اشخاص در کنار سایر عناصر داستانی ازجمله فضاسازی، راوی، طرح، شخصیت و... یکی از شیوه‌های مهم‌ و هنرمندانه‌ در ایجاد ارتباط بین داستان و مخاطب است و از آنجاکه این عنصر، بازگوکنندة حال‌وهوایی خاص و جنبه‌های رفتاری هستند که براساس آن باید متن خوانده و فهمیده شود، دارای اهمیت فراوانی است تا جایی‌که شناخته‌نشدن درست آن می‌تواند از یک‌سو مخاطب را در فهم و برقراری رابطة منطقی بین اجزای داستان و از سوی دیگر از درک صحیح متن و اندیشـة صاحبـش گمراه سازد. امّا لحـن چیست و انواع و اهمـیت این عنصر داستانی کدام است و ضـرورت به‌کارگیری آن تا چه اندازه می‌تواند در لذت‌بردن از یک اثر، تأثیرگذار باشد؟ در پژوهش حاضر، 24 لحن به‌کار رفته در کتاب چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی بررسی می‌شود تا ضمن روشن‌ساختن اهمیت کاربرد این عنصر داستانی در آن، دریابیم که آیا می‌توان تناسبی بین تعداد و انواع گوناگون لحن‌ها در هر بخش از این کتاب با محتوای آن مشاهده کرد؟