حسّ‌آمیزی در معارف بهاءولد

الموضوعات :

کبری نودهی ¹ (نویسنده (مسؤول))
طواق گلدهی گلشاهی ² (نویسنده)
احسان الدین رضانیا ³ (نویسنده)

تاريخ الإرسال : 30 الخميس , محرم, 1437 تاريخ التأكيد : 10 الأربعاء , ربيع الثاني, 1437 تاريخ الإصدار : 10 الأربعاء , ذو الحجة, 1436

الکلمات المفتاحية: معارف, taste, Synaesthesia, بهاءولد, Maaref, حسّ‌آمیزی, مزه, Baha e valad,

ملخص المقالة :

معارف، مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءولد، ازجمله آثار برجسته و شگرف نثر عرفانی است که به شیوة نثر بینابین و ساده نوشته شده است و در روانی، به شعر می ماند. یکی از شیوه های بیان کردن و انتقال‌دادن تجربه ها و مفاهیم، آن است که حواس گوناگون مخاطب را هم‌زمان تحت تأثیر قرار دهند که در این صورت می توانیم قدرت القای معانی و مفاهیم را تا چند برابر افزایش دهیم. در این مقاله، یکی از زیباترین صنایع بدیعی در معارف بهاءولد؛ یعنی حسّامیزی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. این آرایه ادبی گاه از راه به کار بردن واژگان و تعبیرات مربوط به حسی درباره حس دیگر است. از این رو، پس از ذکر تعریف و معرفی این صنعت بدیعی، به ذکر نمونه هایی از آن در معارف، که از بسامد بالاتری برخوردار است پرداخته‌ایم. نتیجة این پژوهش مشخص می کند که استفادة بهاءولد از حسّامیزی در اثرش به ویژه حسّ چشایی، از شیوه های هنری گفتار اوست، که سبب برجستگی کلام وی شده است

المصادر:

منابع و مآخذ

1ـ بهاءولد، بهاءالدّین محمد بن حسین. معارف. تصحیح بدیع الزّمان فروزانفر. تهران: طهوری، چاپ دوم، 1352.

2ـ بهزادی اندوهجردی، حسین. بدیع«فنون و آرایش‌های ادبی». تهران: انتشارات معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد تهران مرکزی، چاپ اول، 1375.

3ـ شفیعی کدکنی، محمدرضا. زبان شعر در نثر صوفیه (درآمدی به سبک‌شناسی نگاه عرفانی). چاپ دوم، تهران: نشر سخن، 1392.

4ـ ------ ------ صور خیال در شعر فارسی. تهران: نشر آگاه، چاپ چهارم، 1370.

5ـ شمیسا، سیروس. سبک‌شناسی نثر. تهران: نشر میترا، چاپ دوم، 1377.

6ـ صفا، ذبیح الله. تاریخ ادبیات در ایران. تهران: فردوس، جلد 2، چاپ سیزدهم، 1373.

7ـ مایر، فریتس. بهاءولد، زندگی و عرفان او. ترجمه مریم مشرف. تهران: نشر دانشگاهی، 1382.