تحلیل چندبعدی از شاخص‌های شهر هوشمند در دوره پاندمی کووید 19؛ مورد مطالعه شهر مشهد

الموضوعات :

علی حسینی ¹ (دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
ابراهیم فرهادی ² (گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
محمد جوشن پور ³ (گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
اعظم طیبی ⁴ (گروه جغرافیای انسانی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 14 السبت , صفر, 1444 تاريخ التأكيد : 19 الأحد , ربيع الثاني, 1444 تاريخ الإصدار : 27 الأحد , ربيع الأول, 1444

الکلمات المفتاحية: شهر هوشمند, اقتصاد هوشمند, همه‌گیری کووید-19, حکمروایی هوشمند, مردم هوشمند,

ملخص المقالة :

به طورکلی شهرهای هوشمند برای بهبود زندگی شهری به فناوری اطلاعات و ارتباطات متکی هستند که مفاهیم شهر هوشمند به‌عنوان تلاش برای بهبود عملکرد شهری و تمایل به ارائه راهکارها و راه‌حل‌ها برای مشکلات شهری به‌منظور ارائه کیفیت بالاتر زندگی انسان شناخته می‌شود. همان‌طور که در دوران کووید-19 شاهد آن بودیم دولت‌ها برای کارآمدتر کردن فاصله اجتماعی در سراسر جهان به یک قرنطینه اجباری شهری روی آورده‌اند. در این شرایط تحرکات جسمانی محدود و فعالیت‌های روزمره به‌صورت منظم از طریق دورکاری انجام می‌شد که به اهمیت هوشمند سازی شهری می‌توان پی برد. در این پژوهش به تحقق شهر هوشمند با زیرساخت های دولت الکترونیک و مجازی و هوشمند شدن خدمات دولت با کاربست مؤلفه اصلی پویایی هوشمند، اقتصاد هوشمند، محیط هوشمند، حکمروایی هوشمند و مردم هوشمند در دوران شیوع کووید-19 در شهر مشهد پرداخته شد. این پژوهش، ازنظر روش جز پژوهش‌های کمی- کیفی، به لحاظ هدف جز پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت، توصیفی و تحلیلی است. به‌منظور ایجاد پایگاهی از عوامل اولیه موجود درباره عوامل مؤثر بر شهر هوشمند از تکنیک پویش محیطی و بررسی پیشینه ادبیات استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و پیمایشی استفاده شده که از روش پرسشنامه بهره گرفته است. نتایج نشان داد که مؤلفه‌های مردم هوشمند، حکمروایی هوشمند و اقتصاد هوشمند دارای بیشترین همبستگی با مفهوم شهر هوشمند را داشته‌اند. درواقع با ارتقای مؤلفه‌های نامبرده مفهوم شهر هوشمند تا حد زیادی محقق می‌شود. درنهایت می‌توان گفت تأثیرگذارترین مؤلفه مردم هوشمند می‌باشد و با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از آزمون های آماری شیوع بیماری کووید-19 در شهر مشهد باعث افزایش مؤلفه مردم، حکمروایی و اقتصاد هوشمند شده است.

المصادر:

1. - Ahad, M. A., Paiva, S., Tripathi, G., & Feroz, N. (2020). Enabling technologies and sustainable smart cities. Sustainable cities and society, 61, 102301.


2. Ahmad, T., & Zhang, D. (2021). Using the internet of things in smart energy systems and networks. Sustainable Cities and Society, 102783.


3. Al Ridhawi, I., Otoum, S., Aloqaily, M., Jararweh, Y., & Baker, T. (2020). Providing secure and reliable communication for next generation networks in smart cities. Sustainable Cities and Society, 56, 102080.


4. Alotaibi, S. S. (2018). Registration center-based user authentication scheme for smart E-governance applications in smart cities. IEEE Access, 7, 5819-5833.


5. ARUP (2010) Smart cities: transforming the 21st century city via the creative use of technology


6. Azzaoui, A. E., Singh, S. K., & Park, J. H. (2021). SNS Big Data Analysis Framework for COVID-19 Outbreak Prediction in Smart Healthy City. Sustainable Cities and Society, 71, 102993.


7. Bansal, N., Mukherjee, M., & Gairola, A. (2017). Smart Cities and Disaster Resilience. In from Poverty, Inequality to Smart City (pp. 109-122). Springer, Singapore.


8. Barr, S., Lampkin, S., Dawkins, L., & Williamson, D. (2021). Smart cities and behavioural change:(Un) sustainable mobilities in the neo-liberal city. Geoforum, 125, 140-149.


9. Central Policy Unit (2015). Commission on Strategic Development: Smart City. Retrieved March 17, 2016 from The Government of the Hong Kong Special Administrative Region, Central Policy Unit


10. Chang, J. I., Choi, J., An, H., & Chung, H. Y. (2021). Gendering the smart city: A case study of Sejong City, Korea. Cities, 103422.‏


11. Chatfield, A. T., & Reddick, C. G. (2019). A framework for Internet of Things-enabled smart government: A case of IoT cybersecurity policies and use cases in US federal government. Government Information Quarterly, 36(2), 346-357.


12. Cohen, B., & Muñoz, P. (2016). Sharing cities and sustainable consumption and production: towards an integrated framework. Journal of cleaner production, 134, 87-97.


13. Collotta, M., & Pau, G. (2017). An innovative approach for forecasting of energy requirements to improve a smart home management system based on BLE. IEEE Transactions on Green Communications and Networking, 1(1), 112-120.


14. Cremades, R., Mitter, H., Tudose, N. C., Sanchez-Plaza, A., Graves, A., Broekman, A., … & Marin, M. (2019). Ten principles to integrate the water-energy-land nexus with climate services for co-producing local and regional integrated assessments. Science of the Total Environment, 693, 133662.


15. Dupont, L., Morel, L., & Guidat, C. (2015). Innovative public-private partnership to support Smart City: the case of “Chaire REVES”. Journal of Strategy and Management.


16. Edelenbos, J., & Teisman, G. R. (2008). Public-private partnership: on the edge of project and process management. Insights from Dutch practice: the Sijtwende spatial development project. Environment and Planning C: Government and Policy, 26(3), 614-626.


17. Eini, R., Linkous, L., Zohrabi, N., & Abdelwahed, S. (2021). Smart building management system: Performance specifications and design requirements. Journal of Building Engineering, 39, 102222.


18. Field, C. B., Barros, V., Stocker, T. F., & Dahe, Q. (Eds.). (2012). Managing the risks of extreme events and disasters to advance climate change adaptation: special report of the intergovernmental panel on climate change. Cambridge University Press.


19. Garau, C., & Pavan, V. M. (2018). Evaluating urban quality: indicators and assessment tools for smart sustainable cities. Sustainability 10: 575.


20. Gil-Garcia, J. R., Zhang, J., & Puron-Cid, G. (2016). Conceptualizing smartness in government: An integrative and multi-dimensional view. Government Information Quarterly, 33(3), 524–534.


21. Goodspeed, R. (2015) Smart cities: moving beyond urban cybernetics to tackle wicked problems, Cambridge Journal of Regions, Economy and Society, 8: 79–92.


22. Han, H., & Hawken, S. (2018). Introduction: Innovation and identity in next-generation smart cities. City, culture and society, 12, 1-4.


23. Harrison, C., Eckman, B., Hamilton, R., Hartswick, P., Kalagnanam, J., Paraszczak, J., Williams, P. (2010) Foundations for smarter cities. IBM Journal of Research and Development, 54: 1–16


24. Hataminejad, H., mansourietminan, A., & Farhadi, E. (2022). Investigating the Role of Green Economy on Urban Poverty Reduction (Case Study: Mashhad). Journal of Urban Social Geography, 9(2), -. doi: 10.22103/jusg.2022.19124.1682


25. Huang-Lachmann, J. T. (2019). Systematic review of smart cities and climate change adaptation. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal.


26. Jararweh, Y., Otoum, S., & Al Ridhawi, I. (2020). Trustworthy and sustainable smart city services at the edge. Sustainable Cities and Society, 62, 102394.


27. Jeong, H. H., Shen, Y. C., Jeong, J. P., & Oh, T. T. (2021). A Comprehensive Survey on Vehicular Networking for Safe and Efficient Driving in Smart Transportation: A Focus on Systems, Protocols, and Applications. Vehicular Communications, 100349


28. Johnston, A. S., Boyd, R. J., Watson, J. W., Paul, A., Evans, L. C., Gardner, E. L., & Boult, V. L. (2019). Predicting population responses to environmental change from individual-level mechanisms: towards a standardized mechanistic approach. Proceedings of the Royal Society B, 286(1913), 20191916.


29. Kabir, M. H., Sato, M., Habbiba, U., & Yousuf, T. B. (2018). Assessment of urban disaster resilience in Dhaka North City Corporation (DNCC), Bangladesh. Procedia engineering, 212, 1107-1114.


30. Keeler, L. W., & Bernstein, M. J. (2021). The future of aging in smart environments: Four scenarios of the United States in 2050. Futures, 133, 102830.‏


31. Keshavarzi, G., Yildirim, Y., & Arefi, M. (2021). Does Scale Matter? An Overview of the “Smart Cities” Literature. Sustainable Cities and Society, 103151.


32. Lebrument, N., Zumbo-Lebrument, C., Rochette, C., & ROULET, T. J. (2021). Triggering participation in smart cities: Political efficacy, public administration satisfaction and sense of belonging as drivers of citizens’ intention. Technological Forecasting and Social Change, 171, 120938.‏


33. Luo, J., Wang, Z., & Wu, M. (2021). Effect of Place-Based Policies on the Digital Economy: Evidence from the Smart City Program in China. Journal of Asian Economics, 101402.‏


34. Ma, C. (2021). Smart city and cyber-security; technologies used, leading challenges and future recommendations. Energy Reports.


35. Madhav, N.; Oppenheim, B.; Gallivan, M.; Mulembakani, P.; Rubin, E.; Wolfe, N. (2017). Pandemics: Risks, impacts, andmitigation. In Disease Control Priorities: Improving Health and Reducing Poverty, 3rd ed.; The International Bank for Reconstruction and Development: Washington, DC, USA; TheWorld Bank: Washington, DC, USA.


36. Malik, K. R., Sam, Y., Hussain, M., & Abuarqoub, A. (2018). A methodology for real-time data sustainability in smart city: Towards inferencing and analytics for big-data. Sustainable Cities and Society, 39, 548-556.


37. Mohammad, N. (2019). A multi-tiered defense model for the security analysis of critical facilities in smart cities. Ieee Access, 7, 152585-152598.


38. Mu, R., Haershan, M., & Wu, P. (2022). What organizational conditions, in combination, drive technology enactment in government-led smart city projects?. Technological Forecasting and Social Change, 174, 121220.‏


39. Nakano, S., & Washizu, A. (2021). Will smart cities enhance the social capital of residents? The importance of smart neighborhood management. Cities, 115, 103244.


40. Nam, T., & Pardo, T. A. (2011). Smart city as urban innovation: Focusing on management, policy, and context. In Proceedings of the 5th international conference on theory and practice of electronic governance (pp. 185-194).


41. Obaidat, M. S., & Nicopolitidis, P. (2016). Smart cities and homes: Key enabling technologies. Morgan Kaufmann.


42. Pramanik, P. K. D., Pareek, G., & Nayyar, A. (2019). Security and privacy in remote healthcare: Issues, solutions, and standards. In Telemedicine technologies (pp. 201-225). Academic Press.


43. Rus, K., Kilar, V., & Koren, D. (2018). Resilience assessment of complex urban systems to natural disasters: A new literature review. International journal of disaster risk reduction, 31, 311-330.


44. Silva, B. N., Khan, M., & Han, K. (2018). Towards sustainable smart cities: A review of trends, architectures, components, and open challenges in smart cities. Sustainable Cities and Society, 38, 697-713.


45. Singh, A., & Chatterjee, K. (2021). Securing Smart Healthcare System with Edge Computing. Computers & Security, 102353.


46. Tao, H., Wang, J., Yaseen, Z. M., Mohammed, M. N., & Zain, J. M. (2021). Shrewd vehicle framework model with a streamlined informed approach for green transportation in smart cities. Environmental Impact Assessment Review, 87, 106542.


47. Tondelli, S., Farhadi, E., Akbari Monfared, B., Ataeian, M., Tahmasebi Moghaddam, H., Dettori, M., ... & Saganeiti, L. (2022). Air Quality and Environmental Effects Due to COVID-19 in Tehran, Iran: Lessons for Sustainability. Sustainability, 14(22), 15038.


48. Wang, C., Gu, J., Martínez, O. S., & Crespo, R. G. (2021). Economic and environmental impacts of energy efficiency over smart cities and regulatory measures using a smart technological solution. Sustainable Energy Technologies and Assessments, 47, 101422.‏


49. Weisi, F. U., & Ping, P. E. N. G. (2014). A discussion on smart city management based on meta-synthesis method. Management Science and Engineering, 8(1), 68-72.‏


50. WHO (2020). Coronavirus disease 2019 (COVID-19) situation report – 40 [situation report]. World Health Organization. https://www.who.int/docs/default-source/coronavirus e/situation-reports/20200229-sitrep-40-covid-19.pdf?sfvrsn=849d0665_2


51. Witanto, J. N., Lim, H., & Atiquzzaman, M. (2018). Smart government framework with geo-crowdsourcing and social media analysis. Future Generation Computer Systems, 89, 1-9.


52. World Health Organization Archived: WHO (2021). Timeline- COVID-19; Last Accessed 22 February.


53. Yigitcanlar, T., & Kamruzzaman, M. (2018). Does smart city policy lead to sustainability of cities?. Land use policy, 73, 49-58.


54. Zhu, S., Li, D., & Feng, H. (2019). Is smart city resilient? Evidence from China. Sustainable Cities and Society, 50, 101636.