بررسی و تحلیل وضعیت شهر شاد و شناسایی تعیین کننده های آن در فضاهای کوچک شهری (مطالعه موردی: شهر روانسر)
الموضوعات :
داود جمینی
1
,
علیرضا جمشیدی
2
,
زهرا اسمعیلی
3
1 - استادیار گروه ژئومورفولوژی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران و
گروه پژوهشی مطالعات محیطی دریاچه زریبار، پژوهشکده کردستانشناسی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
3 - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه پیام نور، واحد وزوان، اصفهان، ایران
تاريخ الإرسال : 21 الجمعة , ربيع الثاني, 1443
تاريخ التأكيد : 18 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443
تاريخ الإصدار : 18 الأربعاء , جمادى الأولى, 1443
الکلمات المفتاحية:
روانسر,
توسعه پایدار شهری,
شهر شاد,
کیفیت زندگی,
سیاستگذاری,
ملخص المقالة :
تأمین و ارتقای سطح شادی و نشاط شهروندان از مهم ترین ارکان کیفیت زندگی در فضاهای شهری است که طی دهه های اخیر، توجه روزافزون متخصصان و برنامه ریزان شهری را به خود جلب نموده است و به عنوان یکی از مهم ترین اهداف دولت ها و سازمان ملل مطرح شده است. هدف مطالعه کمی و کاربردی حاضر که ترکیبی از روش های توصیفی ـ تحلیلی و اکتشافی انجام گرفته است، بررسی و تحلیل وضعیت شهر شاد و شناسایی تعیین کننده های آن در فضاهای کوچک شهری است که به صورت مطالعه موردی در شهر روانسر از توابع استان کرمانشاه انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل 7122 نفر سرپرست خانوار است که با استفاده از روش های محاسبه حجم نمونه، 364 نفر به عنوان نمونه آماری برآورد گردید و نمونه ها به روش کاملاً تصادفی انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش برای جمع آوری داده های میدانی، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی و پایایی آن به تأیید رسیده است. نتایج پژوهش نشان داد در میان شاخص های سه گانه شهر شاد (شاخص های اجتماعی، کالبدی و اقتصادی) میانگین شاخص اجتماعی با مقدار 124/3، به صورت معناداری بیشتر از میانگین مبنا (عدد 3) بوده است و میانگین دو شاخص کالبدی و اقتصادی به ترتیب با مقادیر 608/2 و 587/2، به صورت معناداری کمتر از میانگین مبنا بوده اند. نتایج بررسی وضعیت کلی شهر شاد نشان داد میانگین محاسبه شده با مقدار 788/2 به صورت معناداری، پایین تر از حد متوسط بوده است. در خصوص تعیین کننده های شهر شاد نتایج نشان داد به واسطه چهار عامل کلیدی شناسایی شده 956/61 درصد از وایانس متغیر وابسته تبیین شده است. این عوامل و درصد واریانس مقدار ویژه آن ها به ترتیب اهمیت عبارت اند از: پایداری فیزیکی ـ کالبدی (041/21)، پایداری اجتماعی ـ فرهنگی (4/16)، پایداری اقتصادی (151/13) و پایداری زیست محیطی (356/11). به نظر می رسد عوامل شناسایی شده زیرمجموعه عامل کلان "مدیریت یکپارچه و کارآمد شهری" هستند و ارتقای این عامل، به عنوان منشأ اصلی اکثر سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها، می تواند در تحقق شهر شاد در محدوده مطالعاتی تأثیر بسزایی داشته باشد.
المصادر:
Amnesty International. (2009): Amnesty International Report 2009 e The State of the World's Human Rights. Amnesty International, London, UK.
Azadi, Y., Taghdisi, A., Jamshidi, A and Jamini, D (2013): Assessment of Quality of life in rural areas of Ilam province: A case study of Karezan DehestanDistrict, Journal of Research and Rural Planning, 2(1): 49-77. (In Persian)
Ballas, D (2013): What makes a ‘happy city’?, Cities, 32, 539–550, http://dx.doi.org/10.1016/j.cities.2013.04.009.
Balogun, A. (2014): Dispositional Factors, Perceived Social Support and Happiness among Prison Inmates in Nigeria: A New Look. The Journal of Happiness & Well-Being, 2(1), 16-33.
Cassarino, M.; Shahab, S and Biscaya, S (2021): Envisioning Happy Places for All: A Systematic Review of the Impact of Transformations in the Urban Environment on the Wellbeing of Vulnerable Groups. Sustainability, 13, 8086. https://doi.org/10.3390/su13148086.
Cloutier, S.; Jambeck, J and Scott, N (2014): The Sustainable Neighborhoods for Happiness Index (SNHI): A metric for assessing a community’s sustainability and potential influence on happiness. Ecol. Indic, 40, 147–152.
Delle Fave, A., Brdar, I., Freire, T., Vella-Brodrick, D and Wissing, M (2011): The eudemonic and hedonic components of happiness: Qualitative and quantitative findings, Social Indicators Research, Vol.100, No.2, pp.185-207.
Demir, M and Özdemir, M. (2010): Friendship, need satisfaction and happiness. Journal of Happiness Studies, 11(2), 243-259.
Diener, E (2000): Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. Am. Psychol, 55, 34–43.
Diener, E., and Chan, M. Y. (2011): Happy people live longer: Subjective well‐being contributes to health and longevity. Applied Psychology: Health and Well‐Being, 3(1), 1-43.
Dolan, P., Peasgood, T and White, M. (2008): Do we really know what makes us happy? A review of the economic literature on the factors associated with subjective well-being. Journal of Economic Psychology, 29(1), 94-122.
Engelbrecht, H.-J (2009): Natural capital, subjective well-being, and the new welfare economics of sustainability: Some evidence from cross-country regressions. Ecological Economics, 69(2), 380-388.
Galani-Moutafi, V. (2013): Rural space (re)produced e Practices, performances and visions, A case study from an Aegean island, Journal of Rural Studies, 32, pp. 103-113.
Glaeser, E. L., Gottlieb, J. D and Ziv, O. (2016): Unhappy cities. Journal of labor economics, 34(2), 129-182.
Gong, L. (2007): Is happy better than sad even if they are both non-adaptive? Effects of emotional expressions of talking-head interface agents. International Journal of Human-Computer Studies, 65(3), 183-191.
Helliwell, J.F (2018): Global Happiness Policy Synthesis 2018. In Global Happiness Policy Report; Sustainable Development Solutions Network: New York, NY, USA.
Jain, T.K (2019): Concept of Happy City: The Smart Cities of the Future, SSRN Electronic Journal, DOI:2139/ssrn.3314531.
Jamini, D and Jamshidi, A (2015): Analysis of the factors that explain the social stability in rural areas (Case study: Chardavol township), Journal of Spatial Planning, 4(4): 147-65. (In Persian)
Kummitha, R.K.R. (2019): Smart cities and entrepreneurship: An agenda for future research, Technological Forecasting & Social Change, 149, pp. 1-10.
Lawrence, E. M., Rogers, R. G and Wadsworth, T. (2015): Happiness and longevity in the United States. Social Science & Medicine, 145, 115-119.
Loo, B.P.Y (2021): Walking towards a happy city, Journal of Transport Geography, 93, https://doi.org/10.1016/j.jtrangeo.2021.103078.
Lyubomirsky, S., Sheldon, K. M and Schkade, D. (2005): Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Review of general psychology, 9(2), 111-131.
Maddison, D and Rehdanz, K. (2011): The impact of climate on life satisfaction. Ecological Economics, 70(12), 2437-2445.
Mahadea, D and Rawat, T. (2008): Economic growth, income and happiness: An exploratory study. South African Journal of Economics, 76(2), 276-290.
McCay, L.; Bremer, I.; Endale, T.; Jannati, M and Yi, J. (2017): Urban Design and Mental Health. In Mental Health and Illness in the City; Okkels, N., Kristiansen, C.B., Munk-Jørgensen, P., Eds.; Springer: Singapore, pp. 421–444.
Melore, T.W and Nel, V., (2020): Resilience of informal settlements to climate change in the mountainous areas of Konso, Ethiopia and QwaQwa, South Africa, Jàmbá: Journal of Disaster Risk Studies 12(1), a778. https://doi.org/10.4102/ jamba.v12i1.778.
Missimer, M. Robèrt, K.H. Broman, G and Sverdrup, H. (2010): Exploring the possibility of a systematic and generic approach to social sustainability, Journal of Cleaner Production, 18, pp. 1107 – 1112.
Montgomery, C (2013): Happy City: Transforming Our Lives through Urban Design; Farras, Straus and Giroux: New York, NY, USA, ISBN 0374168237.
Montgomery, C (2017): Happy City: Transforming Our Lives through Urban Design, Translators: Seyed Hossein Hatami Nejad, Mohammad Reza Soleimanzadeh and Baqer Fotouhi Mehraban, Arad Ketab Publications, Tehran. (In Persian)
Mosazade, A and Mohammadi, M (2018): Recognition of Effective Factors on Promoting Happiness Quality in Urban Spaces by Using the Principles of a Happy City Approach (Case Study: Isfahan Chahar Bagh-e-Abbasi Street), Social Development & Welfare Planing, 10(37): 2-25. (In Persian)
Munar, J.L.S., Juana-Espinosa, S.D., Martínez-Buelvas, L., Abarca, Y.V and Tirado, J.O (2020): Organizational Happiness Dimensions as a Contribution to Sustainable Development Goals: A Prospective Study in Higher Education Institutions in Chile, Colombia and Spain, Sustainability, 12, 10502; doi:10.3390/su122410502.
Myers, D. G and Diener, E. (1995): Who is happy? Psychological science, 6(1), 10-19.
Nassar, D.M and Elsayed, H.G (2018), From Informal Settlements to sustainable communities, Alexandria Engineering Journal, 57, 2367–2376.
Noorian, F., Ghazi, R and Abdullahpur, S (2021): Dimensions and Indicators of the Happy City in Mashhad’s Neighborhoods (Case Studies: Tabarsee Fareq Altahsilan Neighborhoods), Motaleate Shahri, 9(36): 101-116. (In Persian)
Okulicz-Kozaryn, Adam and Joan Maya, Mazelis. (2018): Urbanism and happiness: A test of Wirth’s theory of urban life, Urban Studies, Vol.55, No.2, pp.349-364.
Ono, H and Kidokoro. T (2020): Understanding the development patterns of informal settlements in Nairobi, Japan Architectural Review, 3(3): 384–393.
Oraki, P., Rezaei MR., Mobaraki, M and Akbarian, SR (2019): Spatial Analysis effective factors happy city from the perspective of the citizensCase Study: Yazd City, Journal of Sustainable City, 2(3): 19-39. (In Persian)
Rahmani, L (2015): Investigating and identifying the effective factors in the happy city "Child Friendly", Master Thesis, Supervisor: Mohammad Musakhani, University of Tehran (Alborz Campus), Department of Management. (In Persian)
Sargolzaee Javan, T and Hadyani, Z (2017): Investigating the Feasibility of Empowering the Informal Settlements Quarters by Increasing the Social Capital (Case Study: Shir-Abad Quarter of Zahedan), Social Welfare Quarterly, 16(63): 185-214. (In Persian)
Shahbazi, A., Sargazi, Z and Ghanizadeghasemabadi, H (2020): Analytical assessment of the components of the happy city in cities with enormous disaster: Case study Bam city, Research and Urban Planning, 11(41): 53-64. (In Persian)
Shamsoldini, A., Jamini, D and Jamshidi, AR (2016), Measurement and analysis of social stability in rural areas (Case study: Javanrood Township), Journal of Rural Research, 7(3): 486-503. (In Persian)
Statistics Center of Iran )2016): Results of Population and Housing Census, Statistics Center Publications, Tehran. (In Persian)
Steffen, W. Sanderson, A. Jäger, J. Tyson, P.D. Moore, III, B. Matson, P.A. Richardson, K. Oldfield, F. Schellnhuber, H.-J. Turner II, B.L and Wasson, R.J. (2004): Global Change and the Earth System: A Planet Under Pressure, IGBP Book Series. Springer-Verlag, Heidelberg, Germany.
Stewart, M. E., Watson, R., Clark, A., Ebmeier, K. P and Deary, I. J. (2010): A hierarchy of happiness? Mokken scaling analysis of the Oxford Happiness Inventory. Personality and Individual differences, 48(7), 845-848.
Tamir, M., Schwartz, S.H., Oishi, S and Kim, M.Y (2017): The secret to happiness: Feeling good or feeling right? J. Exp. Psychol. Gen, 146, 1448–1459.
Taubenböck, H and Kraff, N.J. (2015): Das globale Gesicht urbaner Armut?, Siedlungsstrukturen in slums. In Globale Urbanisierung; Springer: Berlin, Germany, pp. 107–119.
Tu, K.-J and Lin, L.-T. (2008): Evaluative structure of perceived residential environment quality in high-density and mixed-use urban settings: An exploratory study on Taipei City. Landscape and urban planning, 87(3), 157-171.
Uchida, Y and Ogihara, Y. (2012): Personal or interpersonal construal of happiness: A cultural psychological perspective. International Journal of Wellbeing, 2(4): 354-369.
United Nations (2009): The Millennium Development Goals Report 2009. New York: United Nations.
Veenhoven, R (2017): World Database of Happiness: Archive of research findings on subjective enjoyment of life, Erasmus University Rotterdam, The Netherlands.
Von Wirth, T.; Grêt-Regamey, A.; Moser, C and Stauffacher, M (2016): Exploring the influence of perceived urban change on residents’ place attachment. J. Environ. Psychol, 46, 67–82.
Zangiabadi, A and Mirzaei, S (2020): Explanation the factors affecting on achievement a happy city in Shiraz Metropolis, Journal of Spatial Planning, 24(3): 65-103. (In Persian)
_||_