تجلی هنر و موسیقی در عرفان ایرانی
الموضوعات : عرفان اسلامی
پویان آزاده
1
(استادیار دانشگاه هنر تهران،ایران. نویسنده مسئول: p.azadeh@art.ac.ir)
یوسف عالی‌عباس‌آباد
2
(دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور،ایران.)
سحر معتمدی
3
(مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی.)
الکلمات المفتاحية: عرفان, موسیقی, هنر, mysticism, music, Art, عرفان ایرانی, Iranian mysticism, نگرش عرفانی, mystical view,
ملخص المقالة :
عرفان، پدیده یا شاخه‌ای از تفکر انسان است که در میان افکار ملل دنیا به گونه‌های مختلف وجوددارد. هرملتی بنا به مَشرب‌ها و آمال نهایی خود، لباسی بر عرفان پوشانده، آن را بهترین و زیباترین تجلیگاه اندیشه‌های هنری ـ جامعه‌شناسی و فضیلت‌انگاری خود قرارداده است.هنرهای زیادی در پیدایش و تکوین عرفان، نقش دارند موسیقی یا هنرِ موسیقی، یکی از مهمترین آن هاست که در عرفان ایران و جهان دیده می‌شود. عرفا و متصوفة ایرانی از بدو پیدایش گرایش عرفانی، با موسیقی همراه بوده‌اند یا موسیقی را به خدمت گرفته‌اند تا بتوانند به زبان رمز و ایماء، سخن خود را در قالب عرفان و ارکان آن بزنند.عرفان ایرانی به عرفان مانوی، مسیحی، بودایی و نگرش اسلامی تکیه دارد، بر این اساس در هر تفکر عرفانی، موسیقی، ابزارها، آلات، لحن‌ها، موسیقی‌دانان، نوازندگان و هنرمندانی حضوردارند که در هزارة عرفان ایرانی زیسته‌اند.شیوة بررسی در این مقاله، تحلیل محتوایی است که با استفاده از آن و تجزیه و تحلیل داده‌های متن، به ابعاد گوناگون سؤال‌های طرح‌شده، پاسخ داده شده است.
_||_
