قله‌ای در دامن الوند: تاملی در عرفان باباطاهر عریان
الموضوعات : عرفان اسلامی
قدمعلی سرامی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، دانشیار گروه ادبیات فارسی، زنجان، ایران)
بهروز خیریه
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، دانشجوی دکتری ادبیات فارسی، اراک، ایران)
الکلمات المفتاحية: زهد, توبه, محبت, باباطاهر, عرفان, قرب, توکل, مراقبه, فقر, خوف و رجا,
ملخص المقالة :
باباطاهر همدانی عارف روشن ضمیر و نام آشنای سده پنجم هجری است که دوبیتی‌های آبدار و پرمعنای او در زمره برجسته‌ترین دوبیتی‌های تاریخ ادبیات ایران به شمار می‌آید. اشعار دلنشین و موزونش نشانگر آگاهی وی از مبانی دینی و ظرائف عرفانی است. اما به دلیل اینکه اشعارش در گذر ایام دچار تغییر و تحول شده و آنچه در کتب مختلف در مورد شرح حال وی ثبت شده افسانه آمیز و گوناگون است، شخصیت و طرز اندیشه وی در هاله‌ای از ابهام فرو رفته است.در این پژوهش تلاش نموده‌ایم با بررسی اشعار بر جای مانده از او و برخی جملات قصارش، همچنین با استناد به دیدگاه نویسندگان و پژوهشگران مختلف، نظرگاه و اندیشه وی را در باب مسائل عرفانی مورد بررسی قرار دهیم. امید که در این زمینه گامی به پیش برداریم
