آفتابی در میان سایهای (جلوههای انسان کامل در مثنوی مولانا)
الموضوعات : عرفان اسلامی
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، استادیار گروه ادبیات فارسی، شبستر، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، کارشناسی ارشد ادبیات فارسی، شبستر، ایران
الکلمات المفتاحية: اولیا, انبیاء, حسام الدین چلبی, انسان کامل, مولوی, مثنوی,
ملخص المقالة :
با سیر در دنیای داستانهای مثنوی به ردپای سالکان طریقت و عارفان حقیقت برمیخوریم که در کوچه پس کوچههای افکار مولانا، سبیل سعادت پیموده و نغمة روح نواز زندگی واقعی را با نوای نی مولانا در بزم بیدلی عاشقانه سرودهاند و در میدان کسب حقایق معانی، گوی سبقت از دیگران ربودهاند و در کمال بندگی و خلوص نیّت، سر تعظیم بر آستان بارگاه احدیت سوده و از خواهشهای خویشتنِ خویش به کلی آسودهاند.انسان کامل مولانا از یک سو عارفی است از خود تهی و سرشار از روح خدایی، که در لحظات بیخودی به دریافت حقایق معانی و موهبت نعمتهای معنوی الهی نایل آمده است و از طرف دیگر عاشق دل سوختهای است که آتش در دل مشتاقان حضرت احدیت زده، از قابلی به مقبولی رسیده و مستغرق دریای وحدت الهی گردیده است. او مظهر اسماء و صفات الهی است و متصرف در جهان هستی؛ قلب جهان و علت غاییِ خلقت است.