تاثیرداروی سرترالین بر میزان هورمون های هیپوفیز – بیضه و فرآیند اسپرماتوژنزدر موش صحرایی
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی
لاله پاشا
1
(دانشجوی دکتری فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، واحدکازرون، دانشگاه آزاداسلامی، کازرون. ایران.)
مختار مختاری
2
(استاد فیزیولوژی، گروه زیست شناسی واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون. ایران)
سعید خاتم ساز
3
(دانشیار فیزیولوژی گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاداسلامی، کازرون، ایران.)
مهرداد شریعتی
4
(دانشیار زیست شناسی سلولی وتکوین، گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران.)
الکلمات المفتاحية: LH, دی هیدروتستوسترون, سرترالین, FSH, تستوسترون, بیضه رت,
ملخص المقالة :
1024x768Normal0falsefalsefalseEN-USX-NONEAR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} >زمینه و هدف: داروی ضدافسردگی سرترالین علی رغم کاربرد گسترده دارای اثرات جانبی بر اندام های مختلف است. در این تحقیق تاثیر سرترالین برمیزان هورمون های LHFSH، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون واسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفتروش کار: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به چهار گروه ده تایی تقسیم شد، گروه کنترل رژیم معمولی، گروه شاهد، آب مقطر و گروه های تجربی روزانه به ترتیب((mg/kg 50و10، داروی سرترالین به صورت خوراکی دریافت کردند. در پایان روز بیست و یکم نمونه های خونی تهیه و هورمون های LHFSH ، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون اندازه گیری شد. هم چنین از بافت بیضه مقاطع بافتی تهیه و تغییرات بافتی بین گروه های مختلف بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ANOVAو تست توکی تجزیه و تحلیل شد.یافتههامیزان هورمون های LHFSH ، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون درگروه های تجربی دریافت کننده(mg/kg) 5010 سرترالین کاهش معنی داری نسبت به گروه های کنترل وشاهد نشان داد( 5 0/ 0 P). بررسی بافت شناسی بیضه نشان داد تراکم سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، سرتولی و لایدیگ درگروه های تجربی دریافت کننده سرترالین نسبت به گروه های کنترل و شاهدکاهش معنی داری نشان می دهد.نتیجه گیریداروی سرترالین با کاهش غلظت سرمی هورمون هایLHFSH ، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون و تغییرات بافتی بیضه می تواند اختلالات هورمونی و تولید مثلی ایجاد نماید.
