بررسی برهم کنش سیستم دوپامینیD1پوسته آکومبنس و سیستم گلوتاماتی ناحیه پری لیمبیک بر رفتارهای شبه اضطرابی در موش های صحرایی نر
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیحاتم احمدی 1 , پروین رستمی 2 , محمد رضا زرین دست 3 , محمد ناصحی 4 , هما محسنی کوچصفهانی 5
1 - دانشگاه خوارزمی( تربیت معلم )، دانشکده علوم زیستی، تهران. ایران
2 - استاد دانشگاه خوارزمی( تربیت معلم )، دانشکده علوم زیستی، تهران. ایران.
3 - استاد فارماکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشگاه تهران، گروه فارماکولوژی، تهران. ایران
4 - ستادیار فیزیولوژی جانوری دانشگاه آزاد اسلامی گروه زیست شناسی، واحد گرمسار، سمنان.ایران.
5 - دانشیار بیولوژی تکوینی دانشگاه خوارزمی( تربیت معلم )، دانشکده علوم زیستی، تهران. ایران.
الکلمات المفتاحية: سیستم دوپامینی, پری لیمبیک, رفتارهای شبه اضطرابی, پوسته اکومبنس, سیستم گلوتاماتی,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف:سیستم های نوروترانسمیتری دوپامینی و گلوتاماتی نواحی پری فرونتال و هسته اکومبنس در تنظیم رفتارهای شبه اضطرابی نقش دارند. فعالیت سیستم دوپامینی هسته اکومبنس با ورودی های گلوتاماتی که عمدتاً از پری فرونتال میآید، تنظیم میشود. این مطالعه به بررسی برهمکنش سیستم دوپامینیD1پوسته اکومبنس و سیستم گلوتاماتی پری لیمبیک در تنظیم رفتارهای شبه اضطرابی می پردازد.روش کار:بعد از گذشت 5 روز از جراحی موش های صحرایی نر در دستگاه استریوتاکسی، از دستگاهElevated Plus Mazeبرای ثبت رفتارهای شبه اضطرابی ناشی از تزریق درون مغزی داروهایSKF38393(آگونیست گیرنده دوپامینیD1SCH23390(آنتاگونیست گیرنده NMAD ،( D1(آگونسیت گیرنده N-متیل-D-آسپارتات)،D- AP7 (آنتاگونیست اختصاصی گیرندهNMDA) با دوزهای متفاوت، استفاده شد.یافته ها:تزریق یک طرفه0.9μg/μl) NMDA)در پری لیمبیک طرف چپ موجب کاهش رفتارهای شبه اضطرابی نسبت به گروه کنترل شد، در صورتی که دوزهای به کاررفته 1،0.5،0.25μg/μl) D-AP7) در این ناحیه اثری بر اضطراب نداشت. تزریق D-AP7، پاسخ ناشی ازNMDAرا متوقف کرد. تزریق یک طرفه دوزهای به کار رفته SCH23390( 1،0.5،0.25μg/μl) به پوسته اکومبنس طرف چپ تاثیری بر رفتارهای شبه اضطرابی نداشت، معهذا، تزریق (SKF38393( 3μg/μl درهمین ناحیه موجب بروز رفتارهای شبه اضطراب زدا شد، که این اثر با تزریق دوز بی اثر 025μg/μl)SCH23390) متوقف گردید. بهکارگیری دوز بیاثرSKF38393 در μg/μl) 1) پوسته اکومبنس موجب تقویت اثر دوز پایین NMDAو کاهش پاسخ دوز بالای آن در پریلیمبیک شد. در نهایت، تزریق دوز بی اثر(SCH23390μg/μl25/0در پوسته اکومبنس طرف چپ موجب کاهش پاسخ اضطراب زدایی NMDAدر پریلیمبیک گردید.نتیجه گیری:نتایج بیانگر اثر تنظیمی سیستم دوپامینی ِD1پوسته اکومبنس بر رفتارهای شبه اضطراب زدای ایجاد شده از تزریقNMDAدر ناحیه پریلیمبیک می باشد.