بررسی تاًثیر دیواره سلولی ساکارومیسیس سرویزیه بر رشد کوکسی­های کوآگولاز مثبت جدا شده از پوست سالم انگشت پا در بیماران دیابتی

الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

آزاده توفیقی ¹ (استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان. ایران.)
محمد حسین آرش اسدی راد ² (استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان. ایران.)

تاريخ الإرسال : 29 الأربعاء , ربيع الثاني, 1436 تاريخ التأكيد : 22 السبت , ذو القعدة, 1439 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ربيع الثاني, 1436

الکلمات المفتاحية: دیابت, کوآگولاز, پوست سالم, پربیوتیک,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف:دیابت شیرین (Diabetes Mellitus)، از شایع ترین بیماری های اندوکرینی است. متعادل ساختن میکروفلور بومی و کاهش بیماریزاهای فرصت طلب سطح پوست می تواند در پیشگیری و یا کاهش ایجاد زخم های پوستی نقش مؤثری داشته باشد. هدف ازتحقیق حاضر بررسی اثر پربیوتیکی دیواره سلولی جدایه ساکارومایسس سرویزیهAT-50بر مهار رشد کوکسی های گرم مثبت کاتالاز مثبت جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در افراد دیابتی بود. روش کار:نمونه برداری از پوست سالم بین انگشتان پا در 53 مورد بیمار دیابتی و 50 مورد بیمار غیر دیابتی انجام و سویه های کوکسی گرم مثبت کاتالاز مثبت جداسازی شدند. دیواره سلولی سویه ساکارومایسس سرویزیهAT-50با استفاده از سونیکاتور تهیه و اثر پربیوتیکی 5/1 و 3 درصد آن برجدایه های کوآگولاز مثبت با استفاده از روش چاهک مورد بررسی و قطر هاله های عدم رشد بر حسب میلی متر محاسبه و به عنوان اثر مهار کنندگی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها:نتایج نشان داد که  نسبت کل باکتری­های بی هوازی به هوازی جدا شده از پوست سالم بین انگشتان پا در نمونه های دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب 44/1 و 24/1 و نسبت کل باکتری های هوازی و بی هوازی جدا شده از نمونه های دیابتی به نمونه های سالم به ترتیب حدود 55/1 و 81/1 بود. هم چنین تعداد کوکسی های گرم مثبت کوآگولاز مثبت جدا شده از پوست سالم نمونه های دیابتی به میزان 75% بیشتراز نمونه های کنترل بود. نتیجه گیری:سطح پوست سالم افراد مبتلا به دیابت بدون در نظر گرفتن سن و جنس نسبت به پوست سالم افراد غیر دیابتی از شرایط مناسب تری جهت رشد میکروب ها به ویژه کوکسی های کوآگولاز مثبت برخوردار است. اثر مهار کنندگی پربیوتیک دیواره سلولی جدایه بومی AT-50ساکارومایسس سرویزیهدر محیط in vitroوابسته به دوز بوده و مقاومتی ذاتی در جدایه های پوست سالم افراد دیابتی نسبت به اثر مهارکنندگی پربیوتیک مورد استفاده دیده می شود.