تاثیر عصاره هیدرو الکلی برگ زیتون  بر روی میزان گنادوتروپین ها ،هورمون های جنسی و مراحلاسپرماتوژنز درموش صحرایی نر دیابتی

الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

فاطمه معینی ¹ , مختار مختاری ² , اسفندیار شریفی ³

1 - کارشناس ارشد علوم جانوری، گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون. ایران.
2 - دانشیار فیزیولوژی گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون. ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون. ایران.

تاريخ الإرسال : 29 الأربعاء , ربيع الثاني, 1436 تاريخ التأكيد : 22 السبت , ذو القعدة, 1439 تاريخ الإصدار : 01 الأربعاء , ربيع الثاني, 1436

الکلمات المفتاحية: گنادوتروپین, هورمون جنسی, اسپرماتوژنز. رت, برگ زیتون, دیابت,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف:افزایش قند خون منجر به بروز تغییرات ساختاری و عملکردی در فعالیت های تولید مثلی می­گردد. در این تحقیق تاثیر عصاره هیدروالکلی برگ زیتون (Olea europaea) بر میزان گنادوتروپین­ها، هورمون های جنسی و نیز تغییرات بافت شناسی بیضه در مراحل اسپرماتوژنز موش صحرایی نر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت .مواد وروش ها:در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-220 گرم به طور تصادفی به 6 گروه 8 تایی تقسیم و به مدت 21 روزمورد تیمارهای مختلف قرار گرفت. پس ازتهیه نمونه های خونی میزان هورمون های LHو FSH، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون با استفاده از روش رادیو ایمونواسی (RIA) و تغییرات بافتی بیضه در مراحل اسپرماتوژنز بررسی گردید. یافته­ها:میزان هورمون های LHFSH، تستوسترون و دی هیدروتستوسترون در گروه کنترل دیابتی کاهش معنی داری نسبت به گروه­های کنترل و گروه شاهد داشت. هورمون­های LHو تستوسترون در گروه تجربی 3 و 4 نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی­داری نشان دادافزایش هورمون­هایFSHو دی هیدروتستوسترون تنها در گروه تجربی4 نسبت به گروه کنترل دیابتی معنی­ دار بود. بررسی بافت شناسی بیضه نشان دادکه تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، سرتولی و لایدیگ در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه­های کنترل و شاهد کاهش معنی­داری دارد، در حالی که در گروه تجربی 4 که علاوه بر دیابتی شدن، mg/kg500 عصاره دریافت کردند نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی­داری داشتنتیجه گیری:عصاره برگ زیتون اثرات جانبی دیابت را بر میزان گنادوتروپین­ها، هورمون­های جنسی و فرآیند اسپرماتوژنزکاهش می­دهد و باعث بهبود عملکرد محور هورمونی هیپوفیز بیضه به­دنبال القای دیابت می­شود