بررسی اثر آگونیست HT15سروتونین و گیرنده CB1کانابینوئیدیآمیگدال مرکزی بر رفتارهای شبه اضطرابی در مدل ماز بعلاوه ای شکل در موش رت نژاد ویستار

الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

صبا طاهری ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران دانشجوی دکتری فیزیولوژی جانوری، گروه زیست شناسی، تهران. ایران.)
شهربانو عریان ² (استاد دانشکده علوم زیستی، گروه زیست شناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران. ایران)
محمدرضا زرین دست ³ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران، دکتری فارماکولوژی، گروه زیست شناسی، تهران. ایران)
آمنه رضایوف ⁴ (دکتری فیزیولوژی جانوری، دانشکده علوم زیستی، گروه زیست شناسی دانشگاه تهران، تهران. ایران.)

تاريخ الإرسال : 22 الثلاثاء , شعبان, 1436 تاريخ التأكيد : 22 السبت , ذو القعدة, 1439 تاريخ الإصدار : 11 الأحد , جمادى الثانية, 1434

الکلمات المفتاحية: ماز بعلاوه مرتفع, ACPA, موش صحرائی رت, گیرنده سروتونرژیک5-HT1,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف:اضطراب، پاسخ یک موجود زنده به یک عامل تهدید کننده احتمالی است که می تواند هوموستاز آن را دچار اختلال نماید. این مطالعه با هدف بررسی اثر سیستم کانابینرژیک بر اضطراب درون آمیگدال مرکزی و تداخل آن با سیستم سروتونرژیک بر اضطراب در روش ماز بعلاوه مرتفع (EPM) انجام شد.روش کار:به موش­های کانول­گذاری شده پس از یک هفته استراحت دوزهای مختلف آراشیدونیل سیکلوپروپیل آمید (ACPA) و آگونیست انتخابی گیرنده 1 سروتونرژیک HT15  به نام تجاری (CP94253هیدروکلراید) به صورت داخل آمیگدال تجویز شد. درصد زمان حضور در بازوهای باز( %OAT) و درصد دفعات ورود به بازوهای باز (%OAE) و فعالیت حرکتی اندازه­گیری گردید.یافته ها:نتایج نشان داد که تجویز ACPAو تجویز دوزهای بالای آگونیست گیرنده 5-HT1سروتونرژیک بر رفتارهای اضطرابی اثری ندارد. ولی تجویز ACPAداخل آمیگدال همراه با آگونیست گیرنده 5-HT1سروتونرژیک اثر ضداضطرابی را نشان داده است.نتیجه گیری:گیرنده های پیش سیناپسی کانابینوئیدی CB1منجر به مهارترشح بسیاری از انتقال دهنده های عصبی، مانند سروتونین می شود و به نظر می رسد که که آگونیست سروتونینی توانسته جایگزین نوروترانسمیترهای مهار شده توسط ACPAباشد