بررسی اثر محلول پکلی تاکسل- پلی اتیلن گلیکول بر روی سلول HeLa
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیمریم افشار 1 , مهروز دزفولیان 2
1 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، البرز. ایران
2 - گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، البرز. ایران
الکلمات المفتاحية: پلی اتیلن گلیکول, L929MTT assay پکلی تاکسل, Hela,
ملخص المقالة :
زمینه وهدف:پکلی تاکسل یکی از مهم ترین داروهای ضد سرطانی است که در درمان بسیاری از انواع سرطان کاربرد دارد، نامحلول بودن این ماده در آب و استفاده از حلال سمی کروموفور ELعوارض جانبی بسیاری به همراه دارد. این مطالعه با هدف افزایش حلالیت پکلی تاکسل به منظور تهیه کونژوگه جدیدی از پلی اتیلن گلیکول-پکلی تاکسل و بررسی میزان سمیت آن میباشد.روش کار:رده سلولی سرطانی هلا و فیبروبلاستی در محیط کشتRPMI 1640 حاوی سرم جنین گاو و آنتی بیوتیک کشت گردید. کونژوگه ی حاوی پکلی تاکسل- پلی اتیلن گلیکول به روش فیزیکی در غلظت های مختلف تهیه و میزان سایتوتوکسیسیتی دارو پس از ۲۴ ساعت با روشMTT بر روی سلول های هلا(HeLa) و فیبروبلاست(L929سنجیده شد. میانگین داده های سه بار تکرارآزمایش با استفاده از نرم افزارSPSS ،آنالیز آماری آنووا و آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفتیافته ها:کونژوگه دارویی کاملاً یکنواخت و پکلی تاکسل کاملاً حل شده بود. کونژوگه پکلی تاکسل- پلی اتیلن گلیکول با دوز کمتر تاثیر بیشتری نسبت پکلی تاکسل محلول درکروموفورEL داشته، هم چنین پلی اتیلن گلیکول دارای سمیت به مراتب کمتر از کروموفورEL بر روی سلول ها است(0/05. (P-valueنتیجهگیری:کونژوگه ی تهیه شده در این مطالعه فعالیت ضد توموری بالاتر و سمیت کمتری را نشان داد که می تواند به عنوان حامل دارو برای درمان سرطان مورد استفاده قرار گیرد
