تهیه نقشه کشت برنج براساس خصوصیات فنولوژیکی با استفاده از سری زمانی تصاویر سنتینل 1
الموضوعات :صیاد اصغری سراسکانرود 1 , حسین شریفی طولارود 2 , بهروز سبحانی 3
1 - هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
الکلمات المفتاحية: ضریب بازپراکنش راداری, سنجش ازدور, پلاریزاسیون, شالیزار,
ملخص المقالة :
هدف از این پژوهش شناسایی اراضی شالیزار و تهیه نقشه کاربری براساس خصوصیات فنولوژیکی گیاه برنج با استفاده از بازپراکنش دادههای راداری در سامانه گوگل ارث انجین است. به منظور افزایش دقت تغییرات شدت بازپراکنش، سری زمانی 2ساله انتخاب شد. سپس نسبت به شناسایی اولیه و طبقهبندی اراضی اقدام شد. ابتدا ارتباط بین روند بازپراکنش پلاریزاسیون VV و چرخه فنولوژیکی گیاه برنج بررسی شد. نتایج تجزیه و تحلیل روند نمودار بازپراکنش پلاریزاسیون VV نشان میدهد که در مرحله اول رشد گیاه برنج بدلیل وجود رطوبت، غرقابی بودن و عدم وجود سبزینگی کافی میزان بازپراکنش کمتر بوده است. در مرحله دوم رشد گیاه برنج بدلیل افزایش سبزینگی و پوشانده شدن سطح آب مقدار بازپراکنش بیشتر میباشد. درحالی که در مرحله سوم رشد گیاه برنج، بدلیل رسیدگی بذر گیاه برنج و همچنین خشک شدن سطح شالیزارها جهت برداشت محصول، میزان بازپراکنش کاهش پیدا میکند. در ادامه با مدیریت بازههای زمانی و استفاده از ترکیب رنگی نوع کاربریها شناسایی شدند. بعد از شناسایی اولیه، جهت دستیابی به نتایج بهتر اقدام به تهیه نقشه کاربری بخش مرکزی تالش با روش طبقهبندی نظارت شده با استفاده از الگوریتم بیشترین شباهت شد. بعد از تهیه نقشه کاربری، صحت نقشه با استفاده از نمونههای زمینی ارزیابی شد. که دقت کلی و ضریب کاپای این الگوریتم به ترتیب برابر با 91.57 درصد و 0.75 میباشد. نتایج نشان داد که استفاده از سری زمانی بازپراکنش دادههای راداری متناسب با فنولوژی در طبقهبندیها باعث افزایش دقت طبقهبندی میشود. همچنین نتایج نشان میدهد که استفاده از تصاویر سنتینل1 به همراه سامانه گوگل ارث انجین کارایی بالایی در جهت نظارت بر اراضی شالیزار در مناطق شمالی بدلیل وجود ابر خواهند داشت.
_||_