مدلیابی پیشبینی استعداد ریاضی بر اساس متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی در دانشآموزان تیزهوش دورة ابتدایی
الموضوعات : Educationalمنصوره بهرامی پور 1 , احمد عابدی 2 , سالار فرامرزی 3 , مختار ملک پور 4 , احمد یار محمدیان 5
1 - دانشجو دکتری روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3 - عضو هیئتعلمی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4 - عضو هیئتعلمی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
5 - عضو هیئتعلمی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
الکلمات المفتاحية: دانشآموزان تیزهوش, خلاقیت, تیپ شخصیتی, دورة ابتدایی, استعداد ریاضی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش، مدل یابی پیشبینی استعداد ریاضی بر اساس متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی در دانشآموزان تیزهوش دوره ابتدایی بود. روش پژوهش همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعة آماری شامل کلیه دانشآموزان تیزهوش پایة 6 ابتدایی شهر اصفهان بود که به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای، 282 دانشآموز (دختر = 148، پسر = 134) که دارای بهره هوشی 130 به بالاتر بودند انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر کودکان ویرایش چهارم (2003)، آزمون خلاقیت (تورنس،1372)، آزمون شخصیت کودکان (مورفی - میسگیر، 2011) و مقیاس محقق ساخته سنجش استعداد ریاضی (فرم معلم) بود. نتایج مدلسازی معادله ساختاری نشان داد برازش دادهها به مدل برقرار است و متغیرهای خلاقیت و تیپ شخصیتی 38درصد از واریانس متغیر استعداد ریاضی را پیشبینی میکنند و اثر هر دو متغیر خلاقیت و تیپ شخصیتی بر متغیر استعداد ریاضی دارای تأثیر معنادار (P < 0/05). درنتیجه از طریق این دو متغیر بهطور مستقیم و در حد متوسط به بالا میتوان استعداد ریاضی را پیشبینی کرد.
