تأثیر تعلیمی کلیله و دمنه بر مثنوی مولانا
الموضوعات :
پوران یوسفی پور کرمانی
1
(مربی زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی- واحد انار- ایران)
الکلمات المفتاحية: داستان, کلیله و دمنه, مولانا, Rabbit, story, خرگوش, Molana, فیل, Klile and Demneh, Lion,
ملخص المقالة :
گاهی عارفان از یک تناسب و شباهت جزئی حکایت با مفاهیم مورد نظر، متوجه نکته های تعلیمی ومعانی بلند عرفانی می شوند و با نگاهی دیگرگونه به شخصیت ها و حوادث داستان، تفسیر (بلکه تأویل) دیگری - جدای از معانی اخلاقی - از آن ارائه می کنند؛ همچون نگاه مولانا به برخی از حکایت های تعلیمی کلیله و دمنه (از جمله حکایت خرگوش و شیر) و تأویل آن ها. عرفا به دلیل اینکه با حقایق غیر قابل بیان و ناگفتنی سرو کار دارند، نسبت به داستان های حیوانات توجه خاصی داشته اند. البته بسیاری از مفاهیم مذهبی و اخلاقی چنین ویژگی ای دارند که درک آن ها آسان نیست، اما این مفاهیم کم و بیش مصداقی خارجی دارند و براساس همان مصداق هم ارزش گذاری و شناخته می شوند. این تحقیق به منظور شناخت تأثیر تعلیمی کلیله و دمنه بر روی حکایت خرگوشان مثنوی مولوی انجام گرفته، نتایج به دست آمده نشان می دهد که تمثیل های مولانا در انگیزه ی نوشتن یک حکایت و چگونگی آوردن عبارات حکیمانه، تحت تأثیر کلیله و دمنه هستند.
2. پور نامدارایان، تقی، (1375)، رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی، تهران: علمی و فرهنگی، چ چهارم.
4. صدقه، جان، (1989 م)، رموز و طقوس؛ دراسات فی المیثولوجیا القدیمه، لندن: ریاض الریس للکتب و النشر.
5. قرشی، امان الله، (1380)، آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی، تهران: هرمس و مرکز بین المللی گفتگوی تمدنها.
7. منشی، نصر الله، (1367)، کلیله و دمنه، چاپ مجتبی مینوی طهرانی، تهران: امیر کبیر، چ هشتم.
8. مولوی، جلال الدّین، (1373)، مثنوی معنوی به کوشش بدیع الزمان فروزانفر، تهران: علمی، چ نهم.
