تجلّی اشعار حافظ در دیوانِ غلام

الموضوعات :

محمد کاظم کهدویی ¹

1 - دانشیار گروه ادبیات فارسی دانشگاه یزد

تاريخ الإرسال : 18 الإثنين , محرم, 1431 تاريخ التأكيد : 09 الثلاثاء , ربيع الأول, 1431 تاريخ الإصدار : 08 السبت , جمادى الثانية, 1431

الکلمات المفتاحية: حافظ, شعر فارسی, Persian poetry, Hafez, غلام‌محمد, لغاری, تالپوریان, Gholam Mohammad, Laghari, Talpourian,

ملخص المقالة :

تالپوریان بین سال‌های 1700 تا 1782 م. در سند حکمرانی کردند و زبان دربار آنان، فارسی بود. یکی از شاعران آن خاندان غلام‌محمدخان لغاری بود که خانواده‌اش علاقه‌ای خاص به شعر و فرهنگ و زبان فارسی داشت. وی فرزند علی محمد خان (1250-1162 هجری) بود و فارسی و عربی را نزد پدر خود آموخت. غلام محمدخان ابتدا به عنوان مشاور، فرماندهی با آوازه بود. وی در سال 1279 هجری درگذشت. غلام در سرودن شعر فارسی تسلط کامل داشت و در شعر بیشتر از شیوه و غزل‌های حافظ شیرازی پیروی می‌کرد. نگارنده در این نوشته کوشیده است تا غزل‌هایی که غلام‌محمد، آشکارا به اقتفای حافظ سروده است، بیان کند.

المصادر:

حافظ شیرازی، دیوان، تصحیح انجوی شیرازی، 1363، چ پنجم، جاویدان

حافظ شیرازی، دیوان، بر اساس نسخه قزوینی و غنی، 1375، تهران، فارابی

ظهورالدین، احمد صاحب، بی­تا، پنهنجی کتاب، پاکستان مین فارسی ادب، چ سوم، هستاریکل سوسائتی، کراچی

غلام محمد، دیوان غلام، به اهتمام اعجاز محمد صدیقی، 1959 میلادی، حیدرآباد سند، پاکستان، مطبعۀ دانشگاه سند