کاربرد نماد و تمثیل در شعر عطار نیشابوری
الموضوعات :جعفر هواسی 1 , سیّد احمد حسینی کازرونی 2 , فرزانه یوسف قنبری 3
1 - دانشجوی دورهی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
2 - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
الکلمات المفتاحية: مصیبت نامه, tragedy, منطق الطیر, نماد و تمثیل, الهی نامه و اسرارنامهی عطار, symbolism and allegory, logic of al-Tayyur, divine letter and mystery of Attar,
ملخص المقالة :
عطار نیشابوری، شاعر و عارف بزرگ قرن ششم و هفتم، معانی و مضامین بلند عرفانی را به بهترین وجه در قالب نماد و تمثیل ارائه میدهد. او در چهار اثر معروف خود (منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه و اسرار نامه) رمز و نماد را پایه و اصل داستانهایش قرار داده است. بازیگران صحنههای او نماد و تمثیلی هستند که هدف والای این شاعر را به بهترین وجه آراستهاند. تمثیلهای به کار رفته در آثار عطار، گزارشگر احساسات و تجربههای اوست. و برای وصول به اهداف واقعی خود برای وصول به اهداف واقعی خود با بیان تمثیلی و غیر مستقیم از تلخی و گزندگی پند میکاهد. در این نوشتار نویسندگان جهت ضرورت تحقیق با محور قراردادن چهار اثر عطار به تشریح توصیفی مبنی بر تجزیه و تحلیل نمادها و تمثیلهای به کار رفته در شعر این شاعر پرداخته است.
قرآن کریم
مقالات:
_||_