تأمّلی بر تعالیم اخلاقی شعر سنایی
الموضوعات :
خلیل حدیدی
1
(
دانشیار زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی - واحد تبریز- ایران
)
حمید ثنایی
2
(
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تبریز- ایران
)
الکلمات المفتاحية: poetry, education, Reflection, سنایی غزنوی, تعالیم اخلاقی, شعرتعلیمی, اندیشه‌های مذهبی و حکمی, Ethics, Sanai Ghaznavi,
ملخص المقالة :
سنایی شاعر بزرگ و پرمایة ادب پارسی از جمله شاعران برجسته ای است که آثارش از جهات کمیت و کیفیت در خور توجه و بررسی است. از میان آثار این سخنور کم نظیر، دیوان اشعار گران سنگ وی از ظرافت‌ها و لطایف خاص برخوردار است که از جهت ادبی و فکری و زبانی و تنوع مضامین مختلف جایگاه ویژه و استواری دارد. ترویج آموزه‌های زهد و عرفان نیز از مهم‌ترین محورهای موضوعی در قصاید سنایی است. نکوهش دنیا، مرگ اندیشی، توصیه به گسستن از آرزوهای بی حد و حصر، ترویج قناعت پیشگی و مناعت طلبی، کوشش برای به جوشش در آوردن گوهر حقیقی آدمی، از مضامین رایج اشعار اوست.
