جنبه‌های تمثیلی و نمادینِ «استحاله» در بوف کور هدایت
الموضوعات :
مسعود سپه وندی
1
(استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد- ایران)
رؤیا طاهری
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد- ایران)
الکلمات المفتاحية: شخصیت, personality, تمثیل, صادق هدایت, symbol, استحاله, بوف کور, transmutation, blind owl, Sadegh Hedayat,
ملخص المقالة :
صادق هدایت یکی از برجسته‌ترین و خاص‌ترین نویسندگان معاصر کشور ماست که آثارش از زوایای گوناگون و در ابعادی متنوع، قابل تعمق و بررسی است. بوف کور برجسته‌ترین اثر او، بازتاب متقابل تاریخ و شرایط جاری اجتماعی و روانشناسی و فردیت هدایت بر یکدیگر است. بوف کور غم نامه‌ی تنهایی انسان در ازمنه‌ی متوالی تاریخی است و به دلیل فضای سنگین و نیامیختن با مبتذلات زندگی روزمره در اصطلاح ادبیات اروپائیان از جمله‌ی یکی از انواع ادبی است که آن را ادبیات سیاه خوانده‌اند. در این داستان نمادین و تمثیلی نمونه‌هایی از انواع استحاله را می‌توان یافت که معمولاً در سایر آثار هدایت و دیگر نویسندگان روزگار او کم سابقه است و همگی به ذهنیت و اندیشه‌ی خاص او بر می‌گردد. هدف از این تحقیق، معرفی، تشریح و تفسیر این دسته از جنبه‌های تمثیلی استحاله در بوف کور است.
