بازنمایی تمثیل و نماد در گل و گیاه در دیوان صائب تبریزی
الموضوعات :ماندانا علیمی 1 , سید احمد حسینی کازرونی 2
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آزاد شهر- ایران.
2 - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بوشهر- ایران.
الکلمات المفتاحية: نماد, تمثیل, زیبایی شناسی, صائب, aesthetics, Indian style, گل و گیاه, Saeb Tabrizii, flower and plants,
ملخص المقالة :
این شاعر خوش طبع با استفاده از عناصر زیبایی شناختی در گلها و گیــاهان، به خلق ایمــاژهای ذهنی، سمبلها، تشبیهات مرکب به نحو بسیار بدیعی پرداخته و در کشف وجه شبههای زیبا هنرمندی و دقت بسیار از خود نشان داده است. مهمترین عنصر ادبی در شعر صائب تمثیل میباشد که بیشتر به صورت اسلوب معادله رابطهی تشبیهی بین دو مصراع بر قرار میکند. در این صورت یک مصراع باید معقول و دیگری محسوس باشد. از دیگر صور بلاغی موجود در شعر صائب، پارادوکس، ایهام، کنایه، مجاز و ... میباشد که در این مجموعه نمونههای فراوانی از آنها عرضه شده است. بنابراین باید گفت، صائب در غزلیات خود نوآوریهای چشم گیری در حوزهی بیان و بدیع داشته و توانسته است با پیوند انسان و طبیعت مضامینی نو و زیبا را بیافریند.