ادبیات عاشقی در میان ارامنه ایران وارمنستان

الموضوعات :

گیتی فرجی ¹ (دانشجوی دکتری ادبیات تطبیقی آکادمی علوم ارمنستان)
علی محمد پشت دار ² (دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور ـ تهران ـ ایران)

تاريخ الإرسال : 22 الأربعاء , ذو الحجة, 1433 تاريخ التأكيد : 03 الجمعة , جمادى الأولى, 1434 تاريخ الإصدار : 12 الأربعاء , رجب, 1434

الکلمات المفتاحية: Iran, انسان, طبیعت, Armenia, سایات‌نوا, شعر عاشقی, ادبیات ارمنی, Sayatnova, Erotic poem, Armenian,

ملخص المقالة :

شعر عاشقی در فرهنگ معنوی بسیاری از ملل آسیائی و اروپایی، از جمله ملل ترک و ارمنی یکی از عرصه‌های پر بار و غنی آفرینش هنری فولکوریک و ادبی است. شعر عاشقی به ویژه در ادبیات ملل ترک و ارمنی دارای اهمیت فراوانی است و قسمت نسبتاً بزرگی از ادبیات شفاهی و مکتوب این ملت‌ها را به خود اختصاص می‌دهد. شعر عاشقی از اواخر قرن شانزدهم میلادی به طور جدی و چشم‌گیردر ادبیات ارمنی پا گرفت، درنیمه دوم قرن هفدهم در میان توده‌های مردم رواج گسترده‌ای یافت و در قرن هجدهم به اوج شکوفایی رسید. در این مقاله مابه بررسی شعر عاشقی و به ویژه سایات‌نوا برجسته‌ترین چهرۀ شعر عاشقی در ادبیات ارمنی با عاشق‌های ارمنی اصفهان و تأثیرپذیری آنها ازخسرووشیرین فرهاد می پردازیم.

المصادر:

1-    باغچینیان،‌ هـ. (1988)، « صایاتنوا»، ایروان.

2-    پاروپرسواک (1969)، «صایاتنوا»، ایروان.

3-    سایات‌نوا، (1987)، تصنیف‌های سایات‌نوا، ایروان.

4-    میناسیان، ل.گ (1964). عاشق‌های ارمنی فریدن. تهران: [بی نا].

5-    ــــــــــــــ (1967). ترانه سرا کشیش گارابت. تهران: [بی نا].

6-    نوری‌زاده، احمد (1384)، صد سال شعر ارمنی، تهران: چشمه.

7-    یرمیان، آرام (1920). عاشق هارتون اوغلی. اصفهان: [بی نا].

8-    ــــــــــــ (1920). عاشق‌های ارمنی ایرانی. جلفای اصفهان: [بی نا].

9-    ــــــــــــ (1921). عاشق‌های ارمنی ایرانی. جلفای اصفهان.

10- ــــــــــــ (1925). عاشق‌های متأخر ارمنی ایرانی. ونیز: [بی نا].

11- ــــــــــــ (1929). عاشق غول هوهانس. ونیز: سن لازار.