سنتز نانوکامپوزیت‌های TiB2-B4C به روش مکانوشیمیایی
الموضوعات : نانومواد
لیلا نیکزاد
1
(پژوهشگاه مواد و انرژی، پژوهشکده سرامیک)
تورج عبادزاده
2
(پژوهشگاه مواد و انرژی، پژوهشکده سرامیک)
الکلمات المفتاحية: کاربید بور, نانوکامپوزیت, تیتانیوم دی براید, مکانوشیمیایی,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، امکان سنتز نانوکامپوزیت های TiB2-B4C به روش مکانوشیمیایی در سیستم B-C-Ti مورد مطالعه قرار گرفت. مخلوط این پودرها در نسبت استوکیومتری مشخص توزین شده و در مدت زمان های 6، 10، 14، 20، 26، 32، 50 و 70 ساعت مورد فرآیند آسیاکاری قرار گرفت. به منظور تکمیل واکنش ها نمونه ها در دمای °C 800 تا °C1200 به مدت 1 ساعت مورد عملیات حرارتی قرار گرفتند. مطالعات مورفولوژیکی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام گرفت. تعیین فازهای تشکیل شده، اندازه کریستالیت ها توسط دستگاه پراش اشعه ایکس (XRD) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که تیتانیوم دی براید در مراحل اولیه آسیاکاری تشکیل می شود و پس از زمان 70 ساعت اندازه کریستالیت ها به 5/7 نانومتر می رسد. فاز کاربید بور پس از 70 ساعت آسیاکاری شناسایی نشد و پس از انجام عملیات حرارتی این فاز شناسایی گردید.
_||_
