بررسی امکان تولید پوشش‌های ابرآبگریز آنتی‌باکتریال نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم و سیلیکا
الموضوعات : نانومواد
بردیا حاجعلیزاده
1
(دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کمیته تحقیقات دانشجویی، کرمان، ایران)
عمید رهی
2
(دانشگاه علوم پزشکی شیراز، گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده علوم و فناوری‌های نوین پزشکی، شیراز، ایران)
صاحبعلی منافی
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، گروه مهندسی مواد، شاهرود، ایران)
اکبر رهی
4
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، دانشکده معماری، کرمان، ایران)
الکلمات المفتاحية: سیلیکا, دی‌اکسید تیتانیوم, ریخته‌گری محلولی, پوشش‌های ابرآبگریز آنتی‌باکتریال,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، پوشش نانوکامپوزیتی با خاصیت آنتی‌باکتری و آبگریز از نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم با نانوذرات سیلیکا به روش ریخته‌گری محلولی تولید شد و شرایط بهینه معرفی گردید. از ریخته‌گری محلولی به عنوان روشی ساده و مقرون به صرفه در تهیه پوشش‌ها می‌توان نام برد. تاثیر پارامتر غلظت نانوذرات سیلیکا و دی‌اکسید تیتانیوم بر خواص نهایی و عملکرد پوشش آبگریز با خاصیت آنتی‌باکتریال بررسی گردید. مطالعه بر روی خاصیت آنتی‌باکتریال پوشش‌ها بر مبنای آزمایش کشت میکروبی نشان داد که رفتار آنتی‌باکتریال از خود به نمایش می‌گذارد و خاصیت آبگریزی پوشش‌ها از طریق آزمون زاویه تماس مورد بررسی قرار گرفت. بررسی مورفولوژی نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. بطوریکه سطح هر چه زبرتر باشد زاویه تماس بالاتر ایجاد می‌شود و خاصیت آنتی‌باکتریال از خود به نمایش می‌گذارد. مقدار بهینه غلظت نانوذرات سیلیکا و دی‌اکسید تیتانیوم باعث ایجاد خاصیت آبگریزی و آنتی‌باکتریال در سطح شد که با افزایش بیش از اندازه نانوذرات سیلیکا و دی‌اکسید تیتانیوم از پایداری پوشش کاسته شد و دارای خاصیت ضدمیکروبی بود که دلیل آن انباشتگی نانوذرات است.
_||_
