تاثیر غلظت نانوذرات اکسید روی بر خواص آبگریزی پلیپروپیلن
الموضوعات : نانومواد
صاحبعلی منافی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، گروه فنی و مهندسی، شاهرود، ایران)
بردیا حاج علیزاده
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، گروه فنی و مهندسی، شاهرود، ایران)
الکلمات المفتاحية: اکسید روی, ریخته‌گری محلولی, پلیپروپیلن, پوشش‌های ابرآبگریز,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، پوشش ابرآبگریزی از پلیپروپیلن گرید (MFI 6) با نانوذرات اکسید روی به روش ریخته‌گری محلولی بر روی شیشه تولید شد و شرایط بهینه معرفی گردید. ریخته‌گری محلولی به عنوان روشی ساده و کم هزینه می‌باشد که برای تولید پوشش ابرآبگریز استفاده شد و تاثیر دو پارامتر غلظت نانوذرات اکسید روی و دمای خشک شدن بر خواص نهایی و عملکرد پوشش‌های ابرآبگریز بررسی گردید. مطالعه بر روی آبگریزی پوشش‌ها بر مبنای آزمون زاویه تماس (CA) نشان داد که رفتار ابرآبگریزی از خود به نمایش می‌گذارد و طبق مشاهدات دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) پوششی با سطحی زبر و آبگریز بدست آمد بطوریکه سطح هر چه زبرتر باشد زاویه تماس بالاتر ایجاد می‌شود اگر این مقدار به 150 تا 180 درجه برسد سطح ابرآبگریز خواهد شد. افزایش غلظت نانوذرات اکسید روی به پلیپروپیلن باعث ایجاد زبری بیشتر در سطح شد. زبری بوجود آمده در سطح دارای مقیاس نانو و میکرو بود که با افزایش بیش از اندازه نانوذرات اکسید روی از زبری پوشش کاسته شد و آبگریزی آن کاهش پیدا کرد که دلیل آن انباشتگی نانوذرات اکسید روی است.
_||_
