کارآمدی جمعی براساس سبکهای شخصیتی مربیان رشته کشتی: با تأکید بر نقش مداخلهگر اضطراب اجتماعی
الموضوعات : پژوهش های کاربردی در علوم ورزشی و سلامت
1 - کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی ورزشی، موسسه آموزش عالی طلوع مهر، قم، ایران
الکلمات المفتاحية: اضطراب اجتماعی, مربیان ورزشی, تهران, سبکهای شخصیتی, ورزش کشتی, کارآمدی جمعی,
ملخص المقالة :
کارآمدی جمعی به عنوان باورهای مشترک یک گروه درباره ظرفیتهای گروه در سامان بخشیدن و انجام اعمالی که برای رسیدن به پیشرفت مطلوب مورد نیاز است، در نظر گرفته میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی کارآمدی جمعی براساس سبک های شخصیتی مربیان رشته کشتی با تأکید بر نقش مداخلهگر اضطراب اجتماعی بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و راهبرد آن توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مربیان رشته کشتی شهر تهران به تعداد 510 نفر بودند که از بین آنها 220 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه اضطراب اجتماعی ایلینا جرابک (۱۹۹۶)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو و پرسشنامه خودکارآمدی جمعی شرر و همکاران (1982) شامل 102 پرسش بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون رگرسیون و همبستگی و از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که کارآمدی جمعی براساس اضطراب اجتماعی و سبک های شخصیتی مربیان رشته کشتی قابل پیشبینی است. بنابراین، احتمالاً کارآمدی جمعی میتواند در برقراری ارتباط اجتماعی با هدف موفقیت در بین مربیان کشتی مؤثر باشد.
استوار، صادق؛ رضایی، ندیم (۱۳۹۴). بررسی رابطه ابعاد شخصیت درونگرایی برونگرایی و ابراز وجود با اضطراب اجتماعی در دانشجویان. در: اولین همایش علمی پژوهشی روانشناسی، علوم تربیتی و آسیبشناسی جامعه؛ شرکت طلای سبز، انجمن پایش.
اسفندیاری صومعه سرایی، زینب (1392). بررسی رابطه ابعاد شخصیت، عزّت نفس و اضطراب اجتماعی در کاربران شبکههای اجتماعی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان.
پیروز زرین، آرینا (1400). بررسی میزان اعتیاد به ورزش با ابعاد شخصیت براساس نظریه کلونینجر در مربیان بدنسازی و فیتنس باشگاههای شهر تبریز. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز.
دانا، امیر و همکاران (1398). روابط ساختاری کارآمدی مربیگری، خودکارآمدی بازیکنان و کارآمدی جمعی در تیمهای حرفهای بسکتبال بانوان. مطالعات روانشناسی ورزشی، دوره 5، شماره 18، ص 81-98.
48
رضاییفر، الهام؛ سپاه منصور، مژگان؛ کوچک انتظار، رویا؛ کوشکی، شیرین (1389). تدوین مدل ثبات رابطۀ زناشویی براساس ویژگیهای شخصیتی و استرس ادراک شده با میانجیگری سبکهای حل مسأله. شناخت اجتماعی، دوره 8، شماره 1.
شریفی، راضیه (1397). رابطه انگیزه مشارکت در ورزشهای همگانی و اضطراب اجتماعی اندام با مشارکت ورزشی دانشجویان دختر دانشگاههای شهرستان خوانسار. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه قم.
صحرائیان، آزاده (1394). بررسی نقش پیشبینی کنندگی پنج عامل شخصیت بر افسردگی و اضطراب دانشجویان. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
عباسی اصیل، رویا؛ تادری، حبیب؛ اکبری، عباس (1395). پیشبینی میزان اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر براساس ویژگیهای شخصیتی. اصول بهداشت روانی، دوره 18، شماره 6، ص 9-343.
عبدی، راحله؛ بیرشک، بهرام؛ محمود علیلو، مونا؛ اصغرنژاد، فهیمه (1385). سوگیری تعبیر در اختلال هراس اجتماعی. پژوهشهای نوین روانشناختی، 4(1)، ص 159-143.
علوی، معصومه (1397). مقایسه عوامل فراتشخیصی، صفات شخصیت و سازگاری شغلی- اجتماعی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و افراد غیرمبتلا و بررسی موردی اثربخشی درمان یکپارچهنگر فراتشخیصی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان.
قربانی نوده، مارال (1393). روابط ساختاری ابعاد سرشتی – منش شخصیت با علایم اختلال اضطراب منتشر در جمعیت غیربالینی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز.
کوشکی، شیرین؛ شوندی، اعظم (1389). ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه آگاهی فراشناختی و رابطه آن با اهداف پیشرفت در دانشآموزان دختر متوسطه دوره دوم شهر شهریار. اندازهگیری تربیتی، دوره 10، شماره 37، ص 137-167.
گروسیفرشی، تقی (1380). رویکردی نوین در ارزیابی شخصیت (کاربرد تحلیل عاملی در مطالعات شخصیت). تهران: جامعه پژوه؛ دانیال.
مسعودنیا، ابراهیم (1388). بررسی رابطه بین عزت نفس و اضطراب اجتماعی در دانشجویان دوره کارشناسی. دانشور رفتار، سال 16، شماره 37، ص 20-16.
Adan, A., Grabulosa, J.M.S., Caci, H. & Natale, V. (2009). A reduced Temperament and Character Inventory (TCI-56). Psychometric properties in a non-clinical sample. Personality and Individual Differences, 46, p.687–692.
Andrews, G., Henderson, S. & Hall, W. (2001). Prevalence, comorbidity, disability and service utilization. Overview of the Australian National Mental Health Survey. British Journal of Psychiatry, 178, p.145–153.
Feltz, D.L., Chase, M.A., Moritz, S.E. & Sullivan, P.J. (2008). A conceptual model of coaching efficacy: Preliminary investigation and instrument development. Journal of Educational Psychology, 91(4), p.765-776.
Kaplan, S.C., Levinson, C.A., Rodebaugh, T.L., Menatti, A. & Weeks, J.W. (2015). Social anxiety and the Big Five personality traits: the interactive relationship of trust and openness. Cognitive Behavioral Therapy, 44(3), p. 212-222.
Llewellyn, D.L., Sanchez, X., Asghar, A. & Jones, L. (2008). Self-efficacy, risk taking, and performance in rock climbing. Personality and Individual Differences,45, p.75-81.
Mertol, S. & Alkin, T. (2016). Temperament and character dimensions of patients with adult separation anxiety disorder. J Affect Disorders, 139, p.199-203.
Myers, N.D., Feltz, D.L. & Short, S. (2004). Collective efficacy and team performance: a longitudinal study of collegiate football teams. Group Dynamics, 8(2), p.126-138.
Nikčević, A.V., Marino, C., Kolubinski, D.C., Leach, D. & Spada, M.M. (2021). Modelling the contribution of the Big Five personality traits, health anxiety, and COVID-19 psychological distress to generalised anxiety and depressive symptoms during the COVID-19 pandemic. Journal of Affective Disorders,279, p.578-584.
Reifelts, B., Brück, C., Ethofer, T., Ritter, J., Weigel, L., Erb, M. & Wildgruber, D. (2017). Prefrontal mediation of emotion regulation in social anxiety disorder during laughter perception. Neuropsychologia,96, p.175-183.
Short, S.E., Sullivan, P. & Feltz, D.L. (2005). Development and preliminary validation of the collective efficacy questionnaire for Sports. Measurement in Physical Education and Exercise Science, 9(3), p.181–202.
Tashke, C. & Berani, W.B. (2016). Job Burnout. Annual Review of Psychology, 52, p.397-422.
_||_