تأثیر مصرف رسانهای بر عملکرد ورزشی با نقش میانجی کیفیت زندگی ورزشکاران تنیس روی میز استان تهران
الموضوعات : پژوهش های کاربردی در علوم ورزشی و سلامت
علیرضا زند
1
(
استادیار، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
غلامرضا فرجی
2
(
استادیار، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: ورزشکاران, مصرف رسانهای, تنیس روی میز, استان تهران, عملکرد ورزشی, کیفیت زندگی,
ملخص المقالة :
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف رسانهای بر عملکرد ورزشی با نقش میانجی کیفیت زندگی ورزشکاران تنیس روی میز استان تهران بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است که به شکل میدانی و با استفاده از پرسش‌نامه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تنیس روی میز استان تهران می‌باشد که براساس اطلاعات کسب شده از هیأت استان، تعداد 1500 نفر در حال فعالیت می‌باشند. براساس جدول مورگان تعداد 306 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. در این راستا، از پرسش‌نامه‌های مصرف رسانهای محمودیان و همکاران (1394)، کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (1999) و عملکرد ورزشی قاسمی (1391) استفاده شد. پایایی پرسش‌نامه‌ها به ترتیب 86/0، 81/0 و 91/0 بدست آمد. از آمار توصیفی برای طبقه‌بندی نمرات خام، طراحی جدول توزیع فراوانی و محاسبه شاخص‌های پراکندگی نظیر میانگین و انحراف معیار و فراوانی استفاده شد. همچنین فرضیه‌های تحقیق از طریق تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزار PLS مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که مصرف رسانهای بر عملکرد ورزشی با نقش میانجی کیفیت زندگی ورزشکاران تنیس روی میز استان تهران تأثیر دارد.
ارشاد، طیبه (1377). توصیف سبک‌های مدیریت و برخی از ویژگی‌های فردی و شخصیتی مسئولین تربیت بدنی ادارات آموزش و پرورش تهران و شهرستان‌های شهر ری و اسلامشهر. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، رشتة تربیت بدنی و علوم ورزشی. دانشکدة تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم تهران.
باستان، مصطفی؛ دلاور، علی؛ فرهنگی، علی اکبر (1397). بررسی مؤلفه‌های مؤثر بر مصرف رسانهای جوانان تهرانی با هدف طراحی مدل خلاقانه الگوی مصرف رسانه‌های نوظهور. ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 8(1)، ص 109- 142.
روشندل اربطانی، طاهر؛ امیری، عبدالرضا (1389). بررسـى الگوی مصرف رسانهای دانش‌آموزان و تأثیـرپذیـری آن‌ها از رسانه‌ها با هدف برنامه‌ریزى‌هاى آموزشى پلیس. مطالعات امنیت اجتماعی، شماره25، ص 84- 105.
شعبانی، عباس (1397). مطالعه اثرات مخرب رسانه‌های مجازی بر روی عملکرد ورزشکاران جوان. مدیریت ارتباط در رسانه ورزشی، 6(21)، ص 1- 10.
هنری، حبیب؛ احمدی، عبدالحمید؛ مرادی، مهدی (1391). بررسی نقش چهارگانه رسانه‌های ورزشی در توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی. مطالعات مدیریت ورزشی، 4(15)، ص 145- 158.
Abu-Omar, K. & Rütten, A. (2008). Relation of leisure time, occupational, domestic, and commuting physical activity to health indicators in Europe. Preventive Medicine, 47(3), P.319-323.
Fornell, C. & Larcker, D.F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of marketing research, 18(1), P.39-50.
Fortunato, J.A. (2000). Public relations strategies for creating mass media content: A case study of the National Basketball Association. Public Relations Review, 26(4), P.481-497.
Frisby, C.M. & Wanta, W. (2018). Media hype and its influence on athletic performance. Advances in Journalism and Communication, 6(01), P.1-15.
Hayes, M. (2019). Social media usage among elite athletes: an exploration of athlete usage during major events. Doctoral dissertation, Griffith University
Izutsu, T., Tsutsumi, A., Islam, A.M., Kato, S., Wakai, S. & Kurita, H. (2006). Mental health, quality of life, and nutritional status of adolescents in Dhaka, Bangladesh: Comparison between an urban slum and a non-slum area. Social Science & Medicine, 63(6), P.1477-1488.
Pilar, P.M., Rafael, M.C., Félix, Z.O. & Gabriel, G.V. (2019). Impact of sports mass media on the behavior and health of society: A systematic review. International journal of environmental research and public health, 16(3), P.486. DOI: 10.3390/ijerph16030486
Stevens, J.P. (2009). Applied Multivariates Statistics for the Social Seiencss. 5th Ed. US: Routledge.
Vuillemin, A. & et al. (2005). Leisure time physical activity and health-related quality of life. Preventive medicine, 41(2), P.562-569.
_||_