طراحی مدل اندازه گیری شرایط علّی استارت آپ ناب در شرکت های نوپای ورزشی در ایران

الموضوعات : پژوهش های کاربردی در علوم ورزشی و سلامت

صادق رمضانی زاده نی ریزی ¹ , احمد ترک فر ² , سید محمدعلی میر حسینی ³ , کاملیا عبدی ⁴

1 - گروه مدیریت ورزشی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2 - گروه مدیریت ورزشی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - گروه مدیریت ورزشی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز،ایران
4 - گروه مدیریت ورزشی، واحد شیراز ، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

تاريخ الإرسال : 13 الخميس , رجب, 1445 تاريخ التأكيد : 10 الثلاثاء , شوال, 1446 تاريخ الإصدار : 29 السبت , صفر, 1447

الکلمات المفتاحية: عوامل, علی, استارت آپ ناب, شرکت های نوپا, ورزش,

ملخص المقالة :

استارت آپ نهادی است انسانی که به منظور ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی با ابهام بالا به وجود آمده است. با چنین ابهام و عدم قطعیت، آزمایش راه‌حل، بسیار بهتر و مؤثرتر و کارآمدتر به نظر می‌رسد. یک استراتژی خوب این است که نسخه‌های ساده یک محصول ساخته شده و ابتدا با مشتریان واقعی آزمایش گردد. هدف همه چیز در مورد یادگیری نحوه ایجاد یک کسب‌وکار و یک مدل کسب‌وکار کارآمد است. بنابراین، رویکرد مدیریتی جدیدی در حوزه استارت آپ به نام رویکرد استارت آپ ناب پدید آمده است. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل اندازه‌گیری شرایط علّی استارت آپ ناب در شرکت‌های نوپای ورزشی در ایران بود. پژوهش از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی بوده و از منظر متغیرها، یک پژوهش آمیخته اکتشافی است. از نظر روش، از نوع توصیفی-پیمایشی و براساس رویکرد، استقرایی- قیاسی بوده و راهبرد آن ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمّی است که در مرحله طراحی مدل مفهومی، بنیادی و در مرحله آزمون مدل مفهومی در شرکت‌های نوپای ورزشی کاربردی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 20 نفر از صاحب‌نظران و کارشناسان در حوزه کارآفرینی و استارت آپ بودند که به روش هدفمند قضاوتی انتخاب شدند. برای این امر از روش رهیافت نظام‌مند اشتراوس و کوربین استفاده شده است. جهت جمع‌‌آوری اطلاعات از مصاحبه عمیق نیمه ‌‌ساختاریافته استفاده گردید. در بخش کمّی براساس جدول مورگان 317 نفر از مدیران و متخصصان حوزه استارت آپ به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. این جامعه شامل مدیران عامل یا ارشد اجرایی؛ مدیران ارشد فناوری؛ مدیران فروش؛ مدیران ارشد بازاریابی؛ مدیران ارشد مالی؛ اشخاص مرتبط با روابط عمومی؛ مدیر توسعه کسب‌وکار؛ و نماینده خدمات مشتریان دارای سابقه اجرایی و مدیریتی بودند که از گروه‌های هشت گانه: 1-آموزش، ترویج و توسعه ورزش؛ 2-مدیریت ورزشی؛ 3-بازارگاه‌های ورزشی؛ 4-سامانه‌ها و گجت‌های بهبود دهنده و تجزیه و تحلیل ورزشی، 5-تجهیزات ورزشی؛ 6- ورزش معلولان و مکمّل‌های ورزشی؛ 7-دستیاران تندرستی و 8-شتاب دهنده‌ها و سرمایه‌گذاران انتخاب شدند. تحلیل یافته‌های بخش کیفی براساس روش داده‌بنیاد و با نرم‌افزار مَکس کیو دی اِی و در بخش کمّی براساس تحلیل عاملی تأییدی و مدل‌سازی معادلات ساختاری بر پایه نرم‌افزار اِیموس انجام گرفت. در بخش کیفی به منظور بررسی روایی ابزار پژوهش، از روایی محتوایی لاوشه (CVR=0/79) و در بخش کمّی از روایی سازه استفاده شد. بعد از تجزیه و تحلیل داده‌‌های پژوهش (مقوله فرعی، مقوله‌‌ اصلی و مفهوم) در ارتباط با شناسایی عوامل علّی مؤثر بر بکارگیری رویکرد استارت آپ ناب در شرکت‌های نوپای ورزشی در ایران، 9 مؤلفه: ایده محوری؛ زیرساخت‌های تکنولوژیکی و فنی؛ مهارت و تعهد مدیریتی/ نیروی انسانی؛ چابکی فرآیند و ساختار؛ ویژگی‌های کارآفرینان ورزشی؛ فرصت‌ها و نیاز بازار و مشتریان؛ فرهنگ استارت آپی، جذب و حمایت سرمایه؛ تفکر ناب استخراج شدند که بار عاملی تمامی مقوله‌ها بیش از 5/0 و مناسب ارزیابی شد. همچنین پی مقدار مربوط به تمامی مقوله‌ها از 05/0 کمتر بوده است. بنابراین، تمامی مقوله‌های مربوط به الگوی طراحی مدل اندازه‌گیری شرایط علّی استارت آپ ناب تاثیر قابل توجه و معنی‌داری در اندازه‌گیری آنها دارند. شاخص کای دو به درجه آزادی 965/2 و RMSEA، 072/0 بودند که به ترتیب کمتر از 5 و 08/0 هستند همچنین شاخص‌های CFI و GFI و TLI به ترتیب 948/0، 903/0 و 936/0 بودند که بیش از 9/0 هستند و شاخص AGFI نیز 867/0 و بیش از 8/0 و در حد قابل قبول بوده است. بنابراین، مدل با داده‌های جمع‌آوری شده از نمونه آماری پژوهش برازش خوبی داشته و تمام شاخص‌های نیکویی برازش مدل در محدوده مورد پذیرش،واقع شده‌اند و مدل اندازه‌گیری نهایی شرایط علّی استارت آپ ناب و نتایج حاصل از آن مورد پذیرش می‌باشد. بنابراین، برازش مدل نیز مورد تایید است. به عنوان بحث کلی می‌توان گفت که: ایده محوری بودن به معنای داشتن یک مفهوم یا محصول منحصر به فرد و جذاب است که مشکلات موجود در بازار ورزشی را حل کند، یا تجربه ورزشی را بهبود بخشد. استفاده از تکنولوژی به عنوان ابزار اصلی برای ارائه محصولات و خدمات ورزشی مهم است. تیم مدیریتی و نیروی انسانی با مهارت‌های متنوع و تعهد قوی، به رشد و موفقیت استارت کمک می‌کند. چابکی و انعطاف در فرآیندها و ساختارهای کسب‌وکار به مدیر شرکت نوپای ورزشی کمک می‌کند تا به سرعت واکنش نشان دهد و بازار را درک کند و محصولات خود را بهبود بخشد. کارآفرینان ورزشی باید اشتیاق، انگیزه، ایمان به مأموریت و تعهد به رسیدن به اهداف را داشته باشند. باید بازار و نیازهای واقعی مشتریان را به دقت تحلیل کرده و محصول یا خدماتی ارائه دهند که برای آن‌ها ارزش‌افزوده داشته باشد. فرهنگ استارت آپی شامل ارزش‌هایی مانند خلاقیت، ریسک‌پذیری، انعطاف‌پذیری و توانایی مدیریت تغییر است.

المصادر:

ابراهیم‌پور، حبیب؛ حبیبیان، سجاد؛ جانعلی‌زاده چوبستی، معصومه؛ دهقانی، علیرضا (1391). الگوی جامعی از کارآفرینی استراتژیک در کسب‌وکارهای نوپا. در: بابلسر: کنفرانس ملی کارآفرینی و مدیریت کسب‌وکارهای دانش بنیان.
الیاسی، مهدی؛ محمدی، مهدی؛ جعفری، هدی؛ کرمی، پرویز (1397). بررسی تجربیات جهانی شرکت‌های استارت آپ در حوزه ورزش و سلامت جسمانی دانش‌بنیان فناور.
تُجّاري، فرشاد؛ خدایاري، عباس. (1385). مطالعه آمادگی کارآفرینی در ورزش: تحلیل مقدماتی مقیاس اندازه‌گیري کارآفرینی در ورزش (ERI). پژوهش در علوم ورزشی، 4 (10)، ص 73-88.
جعفرزاده زرندي، محبوبه؛ رزاقی، محمد ابراهیم؛ شریفیان، اسماعیل (1393). تعیین روایی و پایایی نسخه ایرانی پرسشنامه نقش فناوري اطلاعات در توسعه فرصت‌هاي کارآفرینی در ورزش. مدیریت ارتباطات در رسانه‌هاي ورزشی، 2(2)، ص 49-58.
داروغه عارفی، ناهید؛ بحرالعلوم، حسن؛ اندام، رضا؛ حسنی، علی‌اکبر (1401). شناسایی و تحلیل اکوسیستم کارآفرینی در ورزش ایران مبتنی بر مجموعه تئوری راف. کسب‌وکار در ورزش، 2(2)، ص 229-248.
رضایی، شمس‌الدین؛ صالحی‌پور، مژگان (1397). تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه صنعت ورزش ایران با رویکرد داده‌بنیاد. مدیریت منابع انسانی در ورزش، 6(1)، ص 89-107.
شریفی‌فر، فریده؛ محمدیان، فریبا (1396). عوامل درون سازمانی اثرگذار بر کارآفرینی سازمان‌هاي ورزشی: یک فراتحلیل. تحقیق‌هاي معاصر در مدیریت ورزشی، 7(14)، ص 64-53.
غلامی، علی نقی؛ زارع، علیرضا؛ قلاوند، اکبر؛ شیرالی، رضوان (1396). بررسی عوامل مؤثر بر شکل‌گیری بنگاه‌های کوچک و متوسط در صنعت ورزش کشور. پژوهش‌¬های کاربردی در مدیریت ورزشی، 6(2)، ص 57-66.
محمدی الیاسی، قنبر؛ نوتاش، هادی (1390). شناسایی ریشه‌های شکست کارآفرینان کارکشته ایرانی: نگاهی روایتی گفتمانی. توسعه کارآفرینی، 4(3)، ص 31-50.
مندعلی‌زاده، زینب؛ هنري، حبیب؛ شهلایی، جواد (1391). تعیین موقعیت استراتژیک و وضعیت موجود و مطلوب کارآفرینی در ورزش کشور. پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 2(3)، ص154-141.
ندافی، راضیه؛ احمدوند، مصطفی (1396). شناسایی و اولویت‌‌بندی پیشران ‌های توسعۀ کسب‌وکارهای نوپا (استارت آپ‌ها) با استفاده از روش‌‌شناسی کیو. توسعه کارآفرینی، 10(3)، ص 517-534.




Andries, P., Debackere, K. & van Looy, B. (2013). Simultaneous experimentation as a learning strategy: Business model development under uncertainty. Strategic Entrepreneurship Journal, 7(4), p. 288–310. https://doi.org/10.1002/sej.1170
Bakker, R. & Shepherd, D. (2015). Pull the plug or take the plunge: Multiple opportunities and the speed of venturing decisions in the Australian mining industry. Academy of Management Journal. https://doi.org/10.5465/amj.2013.1165
Blank, S. (2013). Why the lean start-up changes everything. Harvard Business Review, no. 91, p. 63–72. https://www.researchgate.net/publication/303202036
Blank, S.G. & Dorf, B. (2012). The startup owner’s manual: The step-by-step guide for building a great company. K&S Ranch Incorporated.
Bosch, J., Holmström, H., Björk, J. & Ljungblad, J. (2013). The early-stage software startup development model: A framework for operationalizing lean principles in software startups. Lecture Notes in Business Information Processing, no. 167, p. 1–15.
Byers, T.H., Dorf, R.C. & Nelson, A.J. (2011). Technology ventures: From idea to enterprise. (3rd ed.). McGraw-Hill.
Chen, C.-Y. & Lin, Y.-H. (2021). Social entrepreneurship in professional sports: Antecedents and outcomes from the consumer perspective. Sustainability. https://doi.org/10.3390/su13031045
Contigiani, A. & Levinthal, D. (2019). Situating the construct of lean start-up: Adjacent conversations and possible future directions. Industrial and Corporate Change, no. 28. https://doi.org/10.1093/icc/dtz013
Crespo, M., Botella-Carrubi, D., Jabaloyes, J. & Martínez-Gallego, R. (2023). How do International Olympic Sport Federations innovate? The use of crowdfunding and the impact of COVID-19. International Journal of Sports Science & Coaching. http://dx.doi.org/10.1177/17479541221096922
Escamilla-Fajardo, P., Alguacil, M. & Gómez-Tafalla, A. (2021). Effects of entrepreneurial orientation and passion for work on performance variables in sports clubs. Sustainability. https://doi.org/10.3390/su13052920
Escamilla-Fajardo, P., Núñez-Pomar, J.M., Ratten, V. & Hervàs, J. (2020). Entrepreneurship and innovation in soccer: Web of Science bibliometric analysis. Sustainability. https://doi.org/10.3390/su12114499
Hammerschmidt, J., González Serrano, M., Pumalainen, K. & Calabuig, F. (2023). Sport entrepreneurship: the role of innovation and creativity in sport management. Review of Managerial Science. http://dx.doi.org/10.1007/s11846-023-00711-3
Kvale, S. & Brinkmann, S. (2015). Interviews: Learning the craft of qualitative research interviewing. (3rd ed.). Sage Publications.
Lee, S. & Geum, Y. (2021). How to determine a minimum viable product in app-based lean start-ups: Kano-based approach. Total Quality Management & Business Excellence, 32(15–16), p. 1751–1767. https://doi.org/10.1080/14783363.2020.1770588
Maurya, A. (2012). Running lean: Iterate from Plan A to a plan that works. (2nd ed.). O'Reilly Media.
Ratten, V. (2022). The role of the diaspora in international sport entrepreneurship. Thunderbird International Business Review. https://doi.org/10.1002/tie.22264
Ratten, V. (2023). Critiquing the social media scholarship in sport studies: A sport entrepreneurship analysis. International Journal of Sport Communication. https://doi.org/10.1123/ijsc.2022-0198
Ries, E. (2010). The lean startup. URL= http://theleanstartup.com
Ries, E. (2011). The lean startup: How today’s entrepreneurs use continuous innovation to create radically successful businesses. Crown Business.
Scheuenstuhl, F., Bican, P. & Brem, A. (2020). How can the lean startup approach improve the innovation process of established companies? An experimental approach. International Journal of Innovation Management, 25(3). https://doi.org/10.1142/S1363919621500298
Shepherd, D.A. & Gruber, M. (2020). The lean startup framework: Closing the academic-practitioner divide. Entrepreneurship Theory and Practice. https://doi.org/10.1177/1042258719899415
Welter, C., Scrimpshire, A., Tolonen, D. & Obrimah, E. (2021). The road to entrepreneurial success: Business plans, lean startup, or both? New England Journal of Entrepreneurship, 24(1), p. 21–42. https://doi.org/10.1108/NEJE-08-2020-0031