رابطه میان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و اهمال‌کاری سازمانی مورد مطالعه:کارمندان بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی

الموضوعات :

علی گودرزی ¹ (دانشجوی کارشناس ارشد علوم ارتباطات، گروه علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شرق،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
سمیه تاجیک اسماعیلی ² (استادیار و عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 07 الأحد , ذو الحجة, 1444 تاريخ التأكيد : 07 الأحد , ذو الحجة, 1444 تاريخ الإصدار : 29 الإثنين , رجب, 1444

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مطالعه رابطه میان میزان و نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی با اهمال‌کاری سازمانی طراحی و اجرا شده‌است. این تحقیق، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. روش پژوهش پیمایشی، ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه و روش گردآوری اطلاعات، ترکیبی از روش کتابخانه‌ای و میدانی است. جامعه آماری پژوهش را کارمندان ستاد مرکزی بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی که در سال 1401 در ساختمان اصلی بنیاد در شهر تهران اشتغال دارند و شامل270 نفر هستند، تشکیل می‌دهد. در بررسی میدانی 159 نفر از بین کارمندان این سازمان، با توجه به جدول مورگان، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به دو پرسشنامه مصرف رسانه‌ای و اهمال‌کاری سازمانی پاسخ دادند. روایی ابزار تحقیق از طریق روایی صوری و محتوایی مورد تأیید قرار گرفته و همچنین، پایایی آنها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بالای 0.80 تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق آزمون همبستگی اسپیرمن و با استفاده از SPSS انجام شده‌است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که میان میزان و نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی و اهمال‌کاری سازمانی رابطه معنی‌داری وجود دارد؛ و هرچه استفاده از شبکه‌های اجتماعی در ساعات کاری کارمندان افزایش می‌یابد اهمال‌کاری شغلی آنان نیز بیشتر می‌شود و بالعکس. از طرفی، نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی در ساعات کاری با اهمال‌کاری کارکنان رابطه معنی‌دار داشته ولی میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی با اهمال‌کاری کارکنان رابطه معنی‌داری ندارد. نتایج همچنین نشان داد، مؤلفه‌های اهمال‌کاری سازمانی، استفاده از شبکه‌های اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند: بدین‌معنی که، بین استفاده از شبکه‌های اجتماعی با میزان ناکارآمدی کارکنان رابطه معنی‌دار مشاهده می‌شود؛ هرچه استفاده از شبکه‌های اجتماعی در ساعات کاری کارمندان افزایش یابد ناکارآمدی شغلی بیشتر می‌شود و بالعکس. بین نوع استفاده از شبکه‌های اجتماعی با میزان ناکارآمدی و تشویش ذهنی کارکنان رابطه معنی‌دار مشاهده می‌شود ولی در مورد میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی رابطه معنی‌دار نیست.