نقش میانجی خودکارآمدی شغلی در رابطهی بین انعطافپذیری منابع انسانی و عملکرد شغلی کارکنان بانک تجارت استان مازندران
الموضوعات :
فاطمه صغری سینا
1
(
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد نکا، مازندران، ایران( نویسنده مسئول). sina@iauneka.ac.ir
)
رجبعلی زاهدی
2
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته آموزش بهسازی منابع انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، مازندران، ایران.
)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی خودکارآمدی شغلی در رابطه بین انعطافپذیری منابع انسانی و عملکرد شغلی کارکنان بانک تجارت استان مازندران است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان بانک تجارت استان مازندران به تعداد 489 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تفکیک جنسیت 215 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های انعطاف پذیری منابع انسانی باتاچاریا (2005)، عملکرد شغلی هرسی و گلداسمیت (۱۹۸۰)، خودکارآمدی شغلی شرر و همکاران (1982) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون بوت استرپینگ و آزمون شمول واریانس) استفاده گردید. نتایج نشان داد بین انعطاف پذیری منابع انسانی و عملکرد شغلی با نقش میانجی خودکارآمدی شغلی در کارکنان بانک تجارت استان مازندران رابطه وجود دارد. همچنین براساس نتایج پژوهش بین انعطافپذیری منابع انسانی و خودکارآمدی شغلی؛ خودکارآمدی شغلی و عملکرد شغلی در کارکنان بانک تجارت استان مازندران رابطه وجود دارد.
