تحلیل وضعیت شخصیت جامعه پسند در میان جوانان شهر تهران
الموضوعات :سمیه تاجیک اسماعیلی 1 , مرضیه مجیدی نیا 2
1 - استادیار و عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران(نویسنده مسئول).
2 - کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
چکیده پژوهش حاضر با هدف تحلیل وضعیت شخصیت جامعه پسند در میان جوانان 20تا35 ساله ساکن شهر تهران انجام شده است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه اطلاعات را جمع آوری کرده است. برای سنجش وضعیت شخصیت جامعه پسند جوانان از پرسشنامه استاندارد و 29 گویهای صفاری نیا (1391) با هفت خرده مقیاس(مسئولیت اجتماعی، ارتباط همدلانه، نگاه از منظر دیگران، پریشانی فردی، استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهتگیری شده – دیگران و نوعدوستی خودگزارشی) استفاده شد. نمونه مورد مطالعه 203 نفر و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد : از ابعاد 5 گانه عامل هم حسی جهت گیری شده به ترتیب استدلال اخلاقی دوجانبه، استدلال اخلاقی جهت گیری شده، نگاه از منظردیگران و مسئولیت اجتماعی با میانگینهای بیش از حد متوسط(3) بوده اند. اما وضعیت "پریشانی فردی " با کسب میانگین 2.97 و وضعیت "نوع دوستی خودگزارشی " با کسب میانگین 2.86 کمترازحد متوسط هستند. دریک جمع بندی کلی از دو بعد عامل کمک رسانی؛ هردو بعد نوع دوستی خودگزارشی و پریشانی فردی، بامیانگینهای کمتر از حد متوسط(3) وضعیت مناسبی نداشته اند. هم حسی جهت گیری شده با میانگین 3.39 از کمک رسانی با میانگین 2.91، درشخصیت جامعه پسند، بهتر بوده، و وضعیت کلی شخصیت جامعه پسند جوانان بامیانگین 3.24 بالاتر از حد متوسط(3) است.