نقش آفرینی رویا در اندیشه ابن عربی
الموضوعات :
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،کرج،ایران
الکلمات المفتاحية: رویا, واقعه, دین, تصوف, ابن عربی.,
ملخص المقالة :
ابن عربی، تأثیرگذارترین نظریه‌پرداز عرفانی در اندیشۀ اسلامی است. او با نوشته‌های خود که حجم عظیمی از مواریث عرفانی را تشکیل می‌دهد، تقریبا به تمام مسایل درونی و عرفانی پرداخته است. یکی از مسایلی که در آثار او نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند، توجه خاص او به رویا و واقعه است. وی از طریق این رویاها راز ارتباط خویش با غیب را آشکار می‌سازد و نشان می‌دهد که علم حقیقی از نظر او علم حضوری یاعلم بی‌واسطه است که بالاترین مرتبه آن را در خضر دیده است. ارتباط با جهان غیب سبب شده است که از طریق حدیث نفس بر رفتار حیوانات اثر بگذارد و با شخصیتی اساطیری و مرموز که او را از لحاظ علم برتر از موسی می‌داند، دیدار کند و عشق خویش را چنان پاک نگه دارد که به جای معشوق با رویای او دیدار و گفت‌وگو کند و مدعی شود که کلمه به کلمه آثارش به او القا شده و او از خود چیزی ننوشته است. در این مقاله نویسندگان با روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه‌یی درصدد هستند احوال روحی و عرفانی ابن عربی را در رویاهای وی مورد بررسی قرار دهند. مطالعه در این مبحث آشکار می‌سازد که ابن عربی در رویابینی چهره‌یی شگرف است و بخشی از دانسته‌هایش را در رویا آموخته و از طریق رویا به مخاطب منتقل کرده است. این عارف بزرگ وادی عرفان بسیاری از آثارش را موهبت‌های الهی می‌داند و مدعی است به واسطۀ الهامات غیبی و الهی آنچه به وی کلمه به کلمه دیکته شده است به نگارش
