نیتروزئوس، تقابل سیاستهای بینالمللی آمریکا با مدل حاکمیتی جمهوری اسلامی پس از نیم قرن چالش
الموضوعات : سیاست پژوهی ایرانی (سپهر سیاست سابق)رضا جلالی 1 , علی اکبر امینی 2 , امیرحسین زارعی محمود آبادی 3
1 - دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
2 - دانشیار، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
3 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، زاهدان، ایران.
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر، واکاوی سیاستهای متقابل ایران و آمریکا به ویژه در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران میباشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و دادهها با روش کتابخانهای گردآوری شده است. نتایج نشان داد، رویارویی نظامی با جمهوری اسلامی ایران کار بسیار دشوار و پر هزینهای است و ایالات متحده نیک میداند که اسقاط حاکمیت در ایران حتی با حمله اتمیاز سوی آنها غیرممکن خواهد بود مگر همراهی مردم و حضور فیزیکی در خاک ایران. ایرانیان هویت منحصر به فردی دارند که در سختی با یکدیگر متحد میشوند و هیچ جایگزینی نمیتوان برای این حاکمیت منحصر به فرد تاریخی آمیخته با اسلامخواهی، ایرانیگری و توأم با هویت قومی و نژادی در ایران به وجود آورد. تنها راهکار پذیرش حاکمیت قطعی جمهوری اسلامی ایران برمبنای ولایت مطلقه فقیه است و به نوعی باید طرفین به ویژه ایالات متحده آمریکا از نظم نوین جهانی که تبعیت از قوانین و معاهدههای بینالمللی است، تمکین کند و این کار سبب برقراری تعامل مشترک و سازنده بین طرفین در بلندمدت خواهد شد. تقابل همه جانبه با ایران از هستهای گرفته تا نیتروزئوس هرچقدر که متقن باشد، باز هم برای تقابل با ایران کافی نیست و چون با هویت پیچیده و چند بعدی در فرهنگ مردم ایران جایگزینی برای مدل حکومت شکل گرفته در ایران وجود ندارد، بدیهی است تبعیت از نظم جدید جهانی و پذیرفتن ایران تنها راهکار خاتمه دادن به این چالش در نیم قرن گذشته است.
1. افتخاری، اصغر (1381). مراحل بنیادین اندیشه در مطالعات امنیت ملی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
2. برکووتیز، مورتون، سی باک، پرسی (1377). امنیت ملی. ترجمه شاپور سیفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
3. بولتون، جان (1397). قول جان بولتون برای تغییر رژیم ایران قبل از 2019. واشنگتن: اندیشکده مطالعات امنیتی ایالات متحده آمریکا.
4. بیکی، مهدی (1388). قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی لبنان). تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
5. تاجیک، محمدرضا (1384). موج چهارم امنیتی و پارادوکسهای امنیت ملی در ایران امروز. فرهنگ اندیشه، 4(15)، 6-21.
6. خسروی، علیرضا (1397). هویت سیاسی جمهوری اسلامی ایران و آمریکای دشمن. مطالعات راهبردی، 20(78)، 7-19.
7. روحانی، حسن (1392). امنیت ملی و دیپلماسی هستهای. تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
8. روشندل، جلیل (1394). امنیت ملی و نظام بینالمللی. تهران: سمت.
9. روشندل، جلیل، و ازغندی، علیرضا (1394). مسائل نظامی و استراتژیک معاصر. تهران: سمت.
10. ساجدی، عادل (1384). امنیت ملی ایران در قرن 21 (بحرانهای قومی و امنیت ملی در ایران امروز). فرهنگ اندیشه، 4(14)، 14-27.
11. سادات میدانی، سید حسین (1385). شورای امنیت و پرونده هستهای ایران: تقابل حاکمیت حقوق بینالملل با صلح بینالمللی. سیاست خارجی، 3(77)، 46-58.
12. سرمست، بهرام (1388). بازیگران، جنگافزارها و سرچشمههای تهدیدات امنیت بینالمللی. علوم سیاسی، 8(3)، 197-233.
13. غرایاق زندی، داوود (1382). جایگزینی گفتمان وفاق ملی بهجای امنیت ملی احزاب و قومگرایی. راهبرد، 2(29)، 167-182.
14. کریمی مله، علی (1392). تأملی نظری در نسبت حکمرانی خوب و امنیت ملی. مطالعات راهبردی، 1(3)، 43-80.
15. متفکر، حسین (1386). استراتژیهای ژئوپولیتیکی آمریکا و امنیت ملی ایران. سیاست، 37(3)، 193-236.
16. موسوی خمینی، روحالله (1356). ولایت فقیه. بیروت: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
17. موسوی خمینی، روحالله (1378). کشف الاسرار. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
18. میرسندسی، محمد (1391). جامعهشناسی تاریخ امنیت در ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
19. هویدا، فریدون (1365). سقوط شاه. تهران: اطلاعات.
20. هنسون، جیمی (1397). بازی ایران و توافق ملاها. واشنگتن فری بیکن، 97(3)، 154-169.
21. Hanson, J. (2018). The spark of regime change in the white house. Washington: American security studies of think tank.
1. افتخاری، اصغر (1381). مراحل بنیادین اندیشه در مطالعات امنیت ملی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
2. برکووتیز، مورتون، سی باک، پرسی (1377). امنیت ملی. ترجمه شاپور سیفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
3. بولتون، جان (1397). قول جان بولتون برای تغییر رژیم ایران قبل از 2019. واشنگتن: اندیشکده مطالعات امنیتی ایالات متحده آمریکا.
4. بیکی، مهدی (1388). قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی لبنان). تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
5. تاجیک، محمدرضا (1384). موج چهارم امنیتی و پارادوکسهای امنیت ملی در ایران امروز. فرهنگ اندیشه، 4(15)، 6-21.
6. خسروی، علیرضا (1397). هویت سیاسی جمهوری اسلامی ایران و آمریکای دشمن. مطالعات راهبردی، 20(78)، 7-19.
7. روحانی، حسن (1392). امنیت ملی و دیپلماسی هستهای. تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
8. روشندل، جلیل (1394). امنیت ملی و نظام بینالمللی. تهران: سمت.
9. روشندل، جلیل، و ازغندی، علیرضا (1394). مسائل نظامی و استراتژیک معاصر. تهران: سمت.
10. ساجدی، عادل (1384). امنیت ملی ایران در قرن 21 (بحرانهای قومی و امنیت ملی در ایران امروز). فرهنگ اندیشه، 4(14)، 14-27.
11. سادات میدانی، سید حسین (1385). شورای امنیت و پرونده هستهای ایران: تقابل حاکمیت حقوق بینالملل با صلح بینالمللی. سیاست خارجی، 3(77)، 46-58.
12. سرمست، بهرام (1388). بازیگران، جنگافزارها و سرچشمههای تهدیدات امنیت بینالمللی. علوم سیاسی، 8(3)، 197-233.
13. غرایاق زندی، داوود (1382). جایگزینی گفتمان وفاق ملی بهجای امنیت ملی احزاب و قومگرایی. راهبرد، 2(29)، 167-182.
14. کریمی مله، علی (1392). تأملی نظری در نسبت حکمرانی خوب و امنیت ملی. مطالعات راهبردی، 1(3)، 43-80.
15. متفکر، حسین (1386). استراتژیهای ژئوپولیتیکی آمریکا و امنیت ملی ایران. سیاست، 37(3)، 193-236.
16. موسوی خمینی، روحالله (1356). ولایت فقیه. بیروت: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
17. موسوی خمینی، روحالله (1378). کشف الاسرار. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)
18. میرسندسی، محمد (1391). جامعهشناسی تاریخ امنیت در ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
19. هویدا، فریدون (1365). سقوط شاه. تهران: اطلاعات.
20. هنسون، جیمی (1397). بازی ایران و توافق ملاها. واشنگتن فری بیکن، 97(3)، 154-169.
21. Hanson, J. (2018). The spark of regime change in the white house. Washington: American security studies of think tank.